Afbeelding van Myriams-Fotos via Pixabay
Ik zag het, vlak voordat we een film zouden gaan kijken. ‘Zo meteen een extra journaal’, was de boodschap. Een verzwaring of verlenging van de lockdown, vermoedde ik. Tot mijn verbazing zag ik dat het ging om iets heel anders, de bestorming van het Capitool, het Amerikaanse parlement. De verbazing sloeg om in verbijstering, bij het gadeslaan van de gebeurtenissen.
Een man, met ontblote borst en een bizonvel op zijn hoofd (compleet met hoorns), een man met een doodskop op zijn T-shirt en de slogan ‘Camp Auschwitz. Work brings freedom’, het was een bonte mengeling van fans van Trump. Van aanhangers van complottheorieën tot rechts-extremisten, ze drongen het heilige der heiligen van de Amerikaanse democratie binnen, en lieten een chaos achter.
De hele wereld was zo’n beetje verbijsterd, verontwaardigd, boos! Amerika, het symbool van westerse democratie, werd gegijzeld door een stelletje gekken, die erop uit leken die democratie omver te werpen. Een poging die averechts lijkt te werken, de steun voor Trump lijkt steeds meer af te brokkelen, er werd zelfs gesproken over een afzettingsprocedure. Of het zover komt, is de vraag. Een betere vraag is: hoe kon het zover komen?
Dan heb ik het niet over het falen van de politie in Washington DC, die ondanks de voortekenen én de oproep van Trump ‘Stop the steal’ overduidelijk niet voorbereid was op wat ging gebeuren. Hadden ze dat kunnen, nee móéten weten? Ondanks alle uitspraken van Trump, ondanks de veelheid aan voortekenen, kon ik in elk geval niet geloven dat het daadwerkelijk zou gebeuren. Totdat het gebeurde. Een veel interessantere vraag is wat Trump en zijn aanhangers beweegt om te doen wat ze doen.
Wat er omgaat in de hoofden van deze mensen, ik weet het niet. Ik weet ook niet of ik het zou willen weten, of ik rond zou willen kijken in de donkere krochten van hun gedachten. Wat ik wel weet, is dat er veel onbegrip is, woede zelfs. De Trump-aanhangers zien hun acties als legitiem, noodzakelijk zelfs, ze zijn bereid alles te doen om hun doel te bereiken. Als we niet kijken naar wat hen drijft, wat hen zo heeft gemaakt, zal het probleem niet verdwijnen. Dan kan er zo maar weer een Trump president worden, dan kan het zomaar zijn dat er weer een bestorming plaatsvindt, of dat er daadwerkelijk een burgeroorlog losbarst.
Als we niet leren van de geschiedenis, zijn we gedoemd haar te herhalen. Dat zou nog het meest verbijsterend zijn.
Was het niet Wim de Bie die ergens in de jaren ’70 zei “De geschiedenis leert, dat men niet van de geschiedenis leert”. Het gelijk ervan is nadien keer-op-keer bewezen. Dus wat de strapatsen van meneer Trump aangaat; ik vrees het ergste. Toeval of niet, maar het is omtrent 100 jaar geleden, – het ligt me bij dat het 1923 was-, dat bij onze oosterburen volkomen democratisch een huisschilder in de Bondsdag gekozen werd die nog geen twintig jaar later een alles ontwrichtende en verwoestende wereldbrand veroorzaakte. Mede mogelijk gemaakt door blinde volgers, zou het in de omroepwereld heten. En het lijkt me maar een heel klein voordeel dat DT al ruim in de 70 is. Het gezegde “Wie schrijft die blijft” is meer dan ooit van toepassing in deze tijd.
Nee, als iets mij beangstigd is het wel wat de afgelopen jaren in de VS is ontstaan. Ik ben geboren in de laatste wereldoorlog en dat wil ik graag zo houden en hoop de mij nog resterende jaren in vrede en gezondheid door te kunnen brengen.
Ik vrees ook het ergste, dat we er neit van leren. Het politieke klimaat in de VS is allesbehalve gunstig, ook zonder Trump.
Ik hoop dat je in vrede en gezondheid kunt leven, net als iedereen.
Klein detail, maar ik kan het niet laten: die huisschilder werd in 1933 gekozen. In 1923 nam hij deel aan een mislukte staatsgreep, waarna hij in de cel zijn beruchte boek schreef. Maar dat terzijde.
Bedankt voor de correctie. Geschiedenis is nooit een vak geweest waarin ik na de lagere school nog uitputtend ben onderwezen. 1923 herinnerde ik me nog uit mijn lagereschooltijd, die eindigde in 1957. Zo zie je maar weer dat je best een aantal jaren kwijt kunt raken in de loop van de tijd. Zou dat aan de basis liggen van de wens eeuwig jong te blijven?
Het is maar net waar je interesse naar uitgaat, geschiedenis is altijd een liefhebberij van mij geweest.
Wat het laatste betreft: je bent zo oud als je je voelt. Ik weet niet of dat helpt…
Ik blijf de VS een vreemd geheel vinden, met en zonder Trump, het is nooit mijn favoriete land geweest en ik denk dat dat ook niet zal veranderen.
Ik wens je een fijne maandag toe.
Het is ongetwijfeld een mooi land, anders, maar wel mooi. Al met al woon ik toch liever hier in Nederland.
Dank, en jij ook een fijne maandag!