Die lockdown doet gekke dingen met mij. Zo heb ik, samen met mijn vrouw, de gehele woonkamer verbouwd. De hond is nog nooit zo vaak uit geweest als het afgelopen jaar.
En ik ben door de krochten van Netflix en Videoland gaan surfen. Zo kwam ik via Videoland bij de serie “The L-Word“. Lesbische softporno!
The L Word is een serie die een groep lesbische vriendinnen in Hollywood volgt. Met alle onderlinge problemen, relaties, en alles wat zo’n vrouwenserie normaliter behandelt. Maar in deze serie zit schandalig veel seks dat vrij expliciet in beeld gebracht wordt.
In het begin is dat nog leuk. Het voelt alsof je naar lesbische softporno aan het kijken bent. De makers schromen dan ook geen enkele tepel, en met grote regelmaat zie je volledig naakte dames door het beeld drentelen. Allemaal met het uiterlijk van een supermodel. Niet verkeerd om naar te kijken.
Er wordt ook behoorlijk goed geacteerd.
Dat vind ik tof. Vrouwen hebben nu eenmaal behoorlijk veel emotionele strapatsen, en ze worden allemaal geloofwaardig gepresenteerd. Als amateur-acteurtje is dat interessant om te zien. Hoewel ik moet toegeven dat het mij ongeloofwaardig overkomt dat een vrouw na één streling al zwaar aan het hijgen is, en gilt om meer. Of ik doe thuis iets verkeerd. Dat kan ook.
Veel onderwerpen die in de serie voorbij komen zijn baanbrekend. Zeker op het moment dat de serie gemaakt werd (2004, in Amerika). Bijvoorbeeld een lesbisch stel dat zwanger probeert te worden, een vrouw in transitie, een dame die uit het leger gezet wordt omdat ze een vriendin heeft. Ik hou wel van series die taboes doorbreken.
Maar, toegegeven, ik werd in het begin vooral aangetrokken door de vele lesbische seksscènes. Best leuk om te zien hoe vrouwen seks met elkaar hebben. Dat ze ook ‘neuken’ enzo. Erg leerzaam.
Alleen neuken ze wel heul erg veel, in de serie. Heel, heel veel.
Alle relationele problemen worden opgelost met een puik potje likken.
Die ene leuke serveerster wordt binnen vijf minuten op het toilet van harte welkom gevingerd. De ‘strapons’ vliegen alle kanten op. Een dame leert dat ‘squirten’ het hoogst haalbare is, en vreemd gaan is eerder regel dan uitzondering.
Er wordt zó veel geneukt dat ik jaloers werd. Het roze vlees blééf maar over het beeldscherm bewegen.
Op een gegeven moment was ik daar wel klaar mee.
Nee, na 6 seizoenen trok ik het niet meer.