Fotobron: Pixabay.com
De Gezondheidsraad blijft bij zijn eerdere advies om het coronavaccin van Pfizer en BioNTech vooral in te zetten bij ouderen. Het kabinet besloot dat juist eerst verpleeghuismedewerkers het vaccin toegediend zouden krijgen.
Fascinerend! Dat roept op z’n minst vragen op. Waarom negeert onze overheid het advies van de Gezondheidsraad ten gunste van de zorgmedewerkers? Die Gezondheidsraad is er niet voor niets. Dat zijn ongetwijfeld bekwame en knappe koppen. Over het advies zal best langdurig zijn nagedacht.
Dus waarom dan dat halsstarrige negeren van die raad? Waarom denken ‘leken’ als Rutte en De Jonge het beter te weten? We moeten dan vaststellen dat eigenlijk alles wat met besluit, aanbeveling en uitvoering t.a.v. corona te maken heeft, de handtekening van de overheid draagt.
Ambtenaren dus.
Niets negatiefs over ambtenaren hoor, maar het is toch evident dat snel en georganiseerd handelen niet tot hun core business behoort. Ik wil niet beweren dat ze alleen uitblinken in het van links naar rechts verschuiven van dossiertjes en memootjes op hun bureau, maar het is ook niet zo dat de handelingssnelheid ervan afspat.
Je ziet dat in de toeslagenaffaire. Ook daar blijkt dat adequaat en snel handelen niet tot de prioriteiten van de ambtenaar behoren.
Met name op het uitvoeringsniveau treden veel haperingen op. Een minister draagt hen bijvoorbeeld op om de gedupeerden van de toeslagenaffaire een voorlopige vergoeding te verstrekken. Maar vervolgens moet dat dan maanden duren omdat de uitvoeringsinstantie zich kennelijk eerst wil indekken. Vervolgens verzandt de goede wil in – voor ambtenaren – allerlei onmisbare protocollen, overlegstructuren en afschuifsystemen.
Nog een voorbeeld. Het hele land staat op z’n kop vanwege de dreigende Engelse virusvariant, maar niemand van de overheid die de beslissing neemt om alle vliegtuigen van en naar Engeland te verbieden.
Want ja, er moet eerst nog een kudde ambtenaren in allerlei commissies en adviesorganen naar kijken. En dan weet je het wel: over drie jaar komt er een beslissing. Ik denk dat iemand als Hugo de Jonge, die zich toch echt een slag in de rondte werkt, daar elke keer weer op stukloopt, tot zijn grote frustratie.
Daarom, terugkomend op de niet uitgevoerde adviezen van de Gezondheidsraad, vermoed ik dat het Nederlandse ambtenarenapparaat dat advies niet aan kan. Het ambtenarengilde van de overheid krijgt de vaccinatie van kwetsbare ouderen boven de 60 jaar domweg niet voor elkaar. Want dan moeten ze ineens beslissingen nemen. Ze moeten handelen. Dat is hetzelfde als ijsberen vragen een marathon door de woestijn te plannen en te lopen. Ze kunnen het gewoonweg niet.
Dat is waarschijnlijk de reden dat de noodkreet van Gommers en Kuipers bij Nieuwsuur, om eerst de zorgmedewerkers te vaccineren, achteraf wel goed uitkwam. Dat was wat makkelijker te organiseren en te realiseren. Het was een uitweg voor Hugo de Jonge uit de ambtenaren-ellende.
Dat je ook beide groepen tegelijkertijd kunt vaccineren (zolang de voorraad strekt), daar zullen we maar helemáál niet over beginnen. Dat is niet één, maar meerdere bruggen te ver voor het beslissing-angstige ambtenarengilde.
Zoals mijn hoogbegaafde buurman ‘oom’ Jort al zei toen hij met twéé mondkapjes voor zijn middelgrote muil de winkel inliep: “Voorlopig ben ik nog niet ingeënt. En omdat ik geen zin heb om dood te gaan door het in gebreke blijven en te traag handelen van de overheid én omdat de Engelse variant van het virus twee keer zo besmettelijk is, lijkt het mij evident om dan ook maar twee mondkapjes tegelijk te dragen.”
Waarvan akte!
Zo waar ook wat je zegt dat Hugo zich slagen in de rondte werkt maar er niet doorheen komt. Dus met nieuwe verkiezingen kunnen wij kiezen die wij willen maar de angsthazen die een trapje lager staan bepalen wat er met Nederland gebeurt en halen daarbij alle bruggen van hun zwaar beschermde eilandjes op.