“Weet u wat het is meneer? Ik heb een beetje gedronken.” De man staat onzeker op zijn benen. “En nu probeer ik nuchter te worden.”
Het is zaterdagavond, half 11. Ik laat de hond uit. Dat mag, ook al is er een avondklok van toepassing. Overal om mij heen zie ik hondenbezitters een extra lange ronde maken. Het heeft iets balsturigs, zo laat nog op straat zijn. En ik zie de dronkaard, wat niet moeilijk is, omdat hij wankel tegen mij aan probeert te leunen.
“Ze kunnen mij niksnie maken meneer.” De alcohollucht penetreert mijn neusgaten. “Asse me arresteren omdat ik buiten ben, dan sla ik ze allemaal hartstikke dood.”
“Waarom wordt u niet nuchter in uw tuin? Dan heeft niemand last van u. Wilt u alstublieft anderhalve meter afstand houden?” En ik trek aan de hondenlijn.
“Opschieten, Nala,” bijt ik de hond toe.
“IK WIL GODVERDOMME BUITE KUNNE LOPE WANNEERIK DA WIL!” Zijn ogen staan ineens heel fel.
Ja, dat willen we allemaal wel. Buiten lopen wanneer we dat willen. Maar dat is nu even niet zo. Tenzij je een hond hebt.
“KWOR GÉK THUIS, MENEER. GEK! DAGEKUT VAN MIJN VROUW DEzzehELE TIJD, HET GEKRIJSssszzz VAN DIE KLOTEKINDEREN. KMOET ERUIT!“
“Koop een hond,” roep ik hem toe, en ik trek Nala achter mij aan.
Terwijl de dronken man een boomwortel onderkotst zorg ik dat ik een flink end van hem verwijderd ben. Ik bedenk mij dat ik de man best snap. Ik vind het ook een hele opgave om continue thuis te zijn. Het lijkt wel alsof je niet kan ontsnappen. Even ontspannen is er niet meer bij. Wat verlang ik naar het moment dat ik weer uit eten kan. Maar ik geloof niet dat zo’n moment snel zal komen. Sterker nog, ik denk dat we na 9 februari nog steeds in een lockdown zullen zitten.
Ik zie dat de hond haar avondeten uitperst en normaal gezien is dat het teken om terug naar huis te gaan. “Kom lieverd, we lopen nog een extra blokje om,” mompel ik, en ik wandel nog even door.
Tja die tijdklok, ik heb er geen last van moet ik toegeven, meestal blijf ik in deze tijd van het jaar ‘s avonds gewoon binnen. Kijk als dat van de zomer nog steeds geldt, vrees ik dat ik het dan moeilijker zal vinden. Maar ik hoop dat het dan klaar is met die regeltjes.
Een fijne maandag gewenst.