Sneeuw!

07-02-2021 door Gabriël van Eekelen 1 Reactie

Bron: Pixabay.com

“Sneeuw!” Zoon schreeuwt het de kamer in. “Eindelijk!” En inderdaad, gisterenavond rond 9 uur ging de regen over in sneeuw. “Morgen ga ik sleeën!“

Die avond kwam hij slecht in slaap. Net zoals dochter. Rond half 12 maakte ze haar moeder wakker, want ze was misselijk. En de sneeuw was zo mooi. 

Door het gefluister werd zoon ook wakker. Hij staarde naar buiten, en de slaap was weg. Direct wilde hij zijn snowboots pakken. Het kostte veel moeite om hem in bed te krijgen. En daar lag hij, als een speelse hond die rustig moet blijven liggen. 

Om 5 uur vanmorgen had zoon zich al aangekleed. Om 5.05 uur liep hij met de hond buiten en rond half 6 struinde hij de schuur af, op zoek naar de slee. En terecht; er lag al zeker 10 cm sneeuw.

Zo rond half 7 werd dochter wakker. Althans, voetjes trippelden richting meterkast, waar de laarzen liggen.

7 Uur was het, toen mijn vrouw maar uit bed is gegaan. Dochter roetsjte op dat moment ook al op de slee, en door het gegil zou de straat weleens wakker kunnen worden. 

Toen het half 8 was stelde mijn vrouw voor om met de slee en met de hond naar het bos te gaan. Lekker sleeën, rennen, een sneeuwbalgevecht houden. Dat soort dingen. En vooral, ver weg van de bewoonde wereld. Dat was niet tegen dovenmansoren gezegd, en er ging snel een melkbroodje naar binnen. Voor de energie. 

Een kwartiertje later was het zo ver. De snowboots waren strak aangetrokken, de hond hijgde enthousiast in de gang en de slee stond alweer buiten. Vrolijk kirrend ging het stelletje richting bos.

En dat was het moment dat ik wakker werd. Niets van alles heb ik meegekregen, ik snurkte zoals gewoonlijk door alles heen.

Ik heb een kopje koffie gezet, en ik keek even naar buiten. “Sneeuw” bromde ik, nukkig.