Fotobron: Glenn Francis / Wikipedia – CC BY-SA 4.0
Had Ivo Niehe nu wel of niet naar Britneys borsten mogen vragen? Tja, meestal vraag je als man een vrouw niet naar haar borsten. Je kijkt ernaar, vaak een beetje stiekem, je vindt er wat van en als ze in de smaak vallen laat je je fantasie een beetje gaan.
Maar je zwijgt erover als het graf. In ieder geval tegen de (al dan niet trotse) bezitster. Je wilt je geen problemen op de hals halen. Hooguit waag je je aan: je ziet er goed uit.
Wat niet helpt is dat Ivo destijds, meer dan twintig jaar geleden, al een oudere man was. Wat hij naar mijn gevoel altijd is geweest. En Britney Spears pas zeventien. Een oudere man die een meisje van zeventien naar haar borsten vraagt, dat oogt tricky. Vooral sinds MeToo. Al dateert dit van ervoor.
Ik moet toegeven dat ik Britney Spears een beetje uit het oog verloren was, de laatste jaren. Dat het niet helemaal lekker ging in haar persoonlijke leven was ongeveer het laatste dat ik van haar wist. En verder hoorde ik nooit over nieuwe platen of optredens. Maar dat kan liggen aan een matig ontwikkelde interesse in het genre muziek waarin ze actief was.
En toen was er opeens de documentaire Framing Britney Spears, maandag ook in Nederland uitgezonden op Net5. Ze staat al jaren onder curatele van haar vader, maar ze treedt wel op, voor heel veel geld. In Las Vegas bijvoorbeeld. En in die documentaire zat ook een paar seconden Ivo, met die vraag.
Het was niet zomaar een oudere man die zomaar een meisje van zeventien naar haar borsten vroeg. Het gebeurde in een interview, Ivo Niehe was een journalist, soort van, en Britney Spears was een ster. Een ster die het niet alleen van haar corebusiness moest hebben, haar vocale kwaliteiten.
Net als zoveel andere, vooral vrouwelijke sterren, toen en nu, lardeerde ze haar imago met een flinke scheut seks. Ik herinner me dat tongetje dat steeds uit haar mond schoot en waarmee ze de camera bijna penetreerde in de videoclip van haar eerste grote hit. Baby one more time.
(tekst gaat verder onder de videoclip)
Het avontuurlijke tongetje, de ondeugende schoolmeisjeslook, met de vlechtjes en het blote buikje waarmee ze de eeuwige puber in de man van wat voor leeftijd dan ook om haar vinger probeerde te winden. Het is allemaal communicatie. De inhoud seksueel, de vorm visueel.
Ivo communiceerde terug. Gelukkig niet door zijn overhemd tot zijn navel los te knopen. Hij koos een vorm die hem beter ligt, de verbale. Door te reageren op wat hij zag doorbrak hij een taboe. Ivo probeerde van haar visuele monoloog een dialoog te maken. Dat had Britney niet zien aankomen.
Ze heeft met vuur gespeeld en haar handen verbrand. Wiens schuld is dat? Misschien niet de hare. Die van Ivo dan? Of is het de schuld van de mensen achter haar? Hadden ze beter moeten weten dan een meisje van zeventien het podium op te laten gaan met een volwassen act. Zang, dans en seks.
Misschien heeft Ivo Niehe gewoon de pech dat hij Ivo Niehe is. De man die een jongen was in de jaren vijftig, wat je ervan af blijft zien. Een steeds oudere jongen maar met nog steeds hetzelfde jaren-vijftigkapsel. Nog altijd heel nieuwsgierig naar de meisjes. Die hij verlekkerd vraagt naar wat hem interesseert.
Vragen die absoluut niet gesteld mogen worden kan je beter overlaten aan Sacha Baron Cohen. Bijvoorbeeld in zijn beroemde rol van Borat. Die had vast ook gevraagd waarom Britney haar borsten niet meteen tot cup Z had laten oppompen. Zoals zijn in Kazachstan wereldberoemde nichtje op haar twaalfde had gedaan. Dat ook nog eens minstens zo goed bij stem was als Britney. Maar zich wel twee keer per dag moest scheren. Van top tot teen.
.jpg){kind=link}