foto MW
Ik durf het haast niet te zeggen maar die klimaatopwarming bevalt me steeds beter. Ga even na: ik zit dit te schrijven met de laptop op schoot, in de tuin, in verregaande staat van ontkleding! En het is pas februari! Vroeger waren we gedoemd tot ergens in mei voort te modderen in herfstachtige omstandigheden.
Wat zijn nu helemaal de onoverkomelijke nadelen van de opwarming? Nog maar een week geleden werd het bewijs geleverd dat er in onze winters nog steeds geschaatst kan worden en hadden we onze traditionele dagdromerij over de Elfstedentocht. Die gaat er, ook geheel volgens de traditie niet komen, maar de voorpret is toch altijd het leukst.
En de ondraaglijk hete zomers dan? Welke ondraaglijk hete zomers? De zomers van de laatste jaren doen een (klein) beetje denken aan de zomers in onze favoriete zomervakantielanden. En nu onze vakanties door corona al voor het tweede jaar op rij onder druk staan, beginnen onze eigen zomers eindelijk ergens op te lijken. Dat was geen jaar te laat! Het werd verdomme een keer tijd!
Dus voorlopig zie ik alleen voordelen. Nu zullen zwartkijkers tegenwerpen dat een paar eilandenrijken in de oceaan nu al onder dreigen te lopen. Hoeveel mensen wonen daar helemaal? Dat loopt in de duizenden, niet in de miljoenen. Maar ik geef toe dat we iets met ze moeten.
En zo ingewikkeld is een oplossing niet, we geven ze gewoon allemaal een mooie villa in Beverly Hills, met een dikke Chevrolet op de koop toe. Stuk voor stuk. Dat is altijd nog een stuk goedkoper dan de energietransitie waar Jesse Klaver ons voor wil laten kromliggen.
Als ik zo’n eilandbewoner was zou ik mijn handen dichtknijpen. Zij hebben hun hele leven al kunnen profiteren van een mooi klimaat waarbij je niets anders aan hoefde dan een hoelarokje. En nu mogen ze hun schamele hutjes ook nog eens verruilen voor hollywoodluxe. Wie dan nog wat te klagen heeft, gaat maar terug naar waar hij vandaan kwam. Krijgt hij een zwemband mee.
Ze komen er nog heel wat beter af dan wij! Wij zuchten al ons hele leven onder een rotklimaat dat nu eindelijk een heel klein beetje aan het opklaren is. Maar ik gun het ze. Dat ze hun geboortegrond moeten verlaten waar hun voorvaderen liggen begraven, elk voordeel heeft zijn nadeel.
En wat hebben die voorvaderen ooit voor ze gedaan? Waarom moesten die zo nodig op eilanden gaan wonen die maar een halve meter boven de zeespiegel liggen? Ze hebben een risico genomen waar ze vooral zelf van profiteerden en de rekening doorgeschoven naar hun nazaten. Voorvaderen, daar ben je mooi klaar mee. Zwaar overschat!
Nu geef ik toe dat ook Nederland op de duur in de gevarenzone zal komen. Maar als we op tijd beginnen hebben we tegen die tijd de Noordzee met dammen afgesloten van de Atlantische oceaan. Het is uitgerekend, het kan gewoon! Wij hebben als natie de ervaring op dat gebied.
Ondertussen investeren we de laatste olie, gas en steenkool in een nog iets mooier klimaat en tegen de tijd dat alles op is, moet toch eindelijk die thoriumreactor ontwikkeld zijn (misschien zelfs kernfusie) om ons tot in eeuwigen dage van schone energie te voorzien.
Over de natuur hoeven we ons geen zorgen te maken, natuur is geen momentopname, het is een film zonder einde. Soorten verdwijnen, nieuwe soorten nemen hun plaats in. Zoals het altijd is gegaan, alleen nu een beetje sneller.
Inmiddels begint de zon achter de daken van de huizen te verdwijnen terwijl de middag nog niet eens voorbij is. Het is dan ook pas februari. Die lage zonnestand in de winter, daar zouden ze ook nog eens iets op moeten vinden. Een paar huizen afbreken zou een goed begin zijn. Maar het stukje is alweer klaar. Zelfs schrijven gaat soepeler met warme zonnestralen op je huid.
