Bron: Photo by hotblack at Morguefile.com
Aangezien ik het hele Corona-carillon allang bespeeld heb, word ik nu immuun geacht. Althans, dat zeggen “ze”. Voorlopig. En alleen voor de bekende varianten. In ieder geval voldoende om weer eens wat mensen offline face-to-face te bekijken en het converseren weer te leren. Online deed ik dat natuurlijk wel (voor zover beeldscherm- en geluidsinstellingen dat toelieten), maar verder zag ik – afgezien van mijn kroost – bar weinig real-life gepeupel.
Zo was onlangs mijn in Nederland wonende Engelse collega-letterknutselaar en tien jaar oudere werkvriend Ian hier. De eerste van ons freelancer werkpeloton die een stap over mijn bezoedelde drempel waagde. Ian heeft trouwens óók al de C. gehad. Behalve een snotneus niets van gemerkt, maar de antistoffen zitten – bewezen – in hem.
Enfin. Twee ex-Coronisten treffen elkaar, wat kan er misgaan? Ik heb in ieder geval weer een boel geleerd over de absolute noodzakelijkheden tijdens het Corona-bestaan: seks, drank, drugs en rock & roll. Die Britten kunnen er wat van. Van dat leven. En van uit de nek kletsen.
Seks
Sinds Corona sta ik zo goed als droog op dit vlak. Dating is nu eenmaal niet meer dat wat ‘t geweest is. Selfservice ook niet. Het wordt allemaal wat rauw en grauw. En dat online gedoe is niks voor mij. Ian daarentegen is actief tot en met. Nu heeft hij zijn uiterlijk ook mee; George Clooney is er niets bij. Hij date en doet dat ’t een lieve lust is.
Geen idee hoe, maar het kan. Want ondanks zijn antistoffenvoorraad gaat hij om de drie dagen testen, zodat hij altijd zijn Corona-negatief bewijs bij zich heeft. Alsof het een HIV-test betreft: negatief, dus seks. Voor Ian is ‘het geval Denis’ in ieder geval geheel duidelijk: ik ben een psycho-ei. Een mentaal gecastreerde eunuch. Of, zoals hij stelt: “The only way YOU are ever gonna get laid, is when you crawl up a chicken’s ass and wait, dude.” Dank je feestelijk.
Drank
Sinds Corona ben ik zo goed als kleddernat op dit vlak. Ian ook. Het biertje op zijn tijd (id est: ‘s avonds na ‘t werk) is mijn beste vriend geworden. Een dermate ‘goede’ vriend dat ik maar ben begonnen met aanlengen met water. Ian vindt dat vloeken in de Coronakerk, want bier ís als water: absoluut noodzakelijk. “And you can’t dillute water with water, can you?”
Ik weet het niet. Kun je water met water verdunnen? Misschien met gedestilleerd water? ‘Distilled beer‘ maakt immers whisky. Misschien maakt met gedestilleerd water verdund water dan bier? Of kieper ik ter verdunning gewoon bier in mijn water en mag het dan wel? Lastig, lastig. Ian vindt mij een idioot. “The one and only thing positive about 2020 was the fact that beer has been constantly on sale! And the second best thing is that women usually prefer wine. So all the beer is mine. Yours, too, because you’re only abusing it.”
Drugs
Dit vlak ken ik niet. Zelfs niet sinds Corona. Ian wel. Die man is van alle markten thuis. Een snus’je hier, een snuifje daar, dat maakt Corona weer leefbaar. Want dan heb je de bioscoop in je hoofd en ’t café tussen je oren. Ian vindt het wel wat: “Drugs are like alcohol. Cause of and solution to all your problems.” Verdomd, die quote ken ik. Van mijn eigen grootste verslaving: The Simpsons. Homer is – samen met Al Bundy – mijn idool, wegens totale herkenbaarheid. Als ik hen zie, zie ik mijzelf. Zeer aangenaam, die spiegelseries.
“You know, addiction is just mere adapting,” vervolgt Ian zijn verhaal, “it’s not you, it’s the cage you live in and have to deal with. And Covid is just another cage.” De benevelde wijsheid in persoon, die man. Ik vermoed zelfs een béétje van hem en een beetje (veel) van Maggi. Al die vlot vloeiende uitspraken kunnen geen puur eigen brouwsel zijn. Die tovert hij vást tevoorschijn uit de wijd openstaande breinlade met opgeslagen kwinkslagen. Maar vermakelijk zijn ze wel.
Rock & Roll
Muziek is de cure, het geneesmiddel voor alles, aldus Ian de Wijze. En helemaal voor Corona. Kan niet anders, want: “I didn’t survive the 90s Heavy Metal scene to be taken out by a virus called after a sweetened light beer.” Oeh. Die quote heeft daadwerkelijk een baard, Ian. Net als jij. En dat kakvirus. Maar Ian rockt alweer headbangend door de kamer: “I’m on the Highway to Health!”
Ja, het was leuk met Ian. Verhelderend, ook. In ieder geval is mij ‘het geval Ian’ nu ook wel duidelijk: een amusante, positief-negatieve quote-nerd. Mag zeker vaker langskomen. Al zou hij misschien eens wat minder snus en snuifjes achter zijn bovenlip moeten proppen. Anders ga ik me nog echt zorgen maken om mijn Corona-geplaagde collega’s.
