Voor een keer in je leven het recht in eigen hand nemen, welke man wil dat nu niet?
Na de zoveelste filmreeks in coronatijd, is een ding zeker. Filmster Charles Bronson, die kon er wat van! In de cultklassieker Death Wish heeft hij nadat zijn vrouw en dochter op brute wijze zijn verkracht, slechts één missie: de straten van New York zuiveren van al het schorem en tuig. Genieten!
De vader aller eigenrechters is telefoonreparateur Bernhard Goetz. Vlak voor kerst 1984 schiet hij in de New Yorkse metro op vier zwarte tieners die hem om vijf dollar vragen. Wapenbezit is in New York verboden. Daarom wordt Goetz tot anderhalve maand gevangenisstraf veroordeeld. Voor de schietpartij zelf (de vier tieners bleken aangescherpte schroevendraaiers op zak te hebben) wordt hij vrijgesproken. Buiten de rechtbank staan demonstranten met borden met de tekst: Criminals, think twice or we will Goetz you.
Bernhard Goetz is de held van New York, maar jaren later krijgt hij alsnog een proces aan zijn broek. Eén van zijn slachtoffers, Darell Cabey, is voorgoed in een rolstoel beland en eist 80 miljoen dollar schadevergoeding. Goetz zou, nadat hij Darell al had verwond, nogmaals op de bloedende tiener hebben geschoten met de woorden: “het ziet er niet zo beroerd uit, hier is er nog een.” In april 1996 kent de jury Cabey 43 miljoen dollar toe. Omdat telefoonreparateur Goetz dat bedrag natuurlijk bij lange na niet verdient, moet hij aan Cabey tot 2016 tien procent van zijn inkomen afstaan.
Is eigenrichting een typisch mannendingetje? Wie weet liet Goetz zich inspireren door de 33-jarige KLM-stewardess Annemarie van S. die twee jaar eerder in de hal van haar flat in Amsterdam Zuidoost werd overvallen door twee Surinaamse jongens. De één drukte haar mond dicht terwijl de ander een mes trok.
De vrouw, al vijf jaar lid van een schietvereniging, greep haar pistool, loste een waarschuwingsschot en vuurde toen gericht op haar belagers. De jongens werden in borst en longen getroffen. Een van hen, een notoire straatrover, overleed.
Na jarenlang juridisch getouwtrek sprak de Hoge Raad de vrouw uiteindelijk vrij. Ze zou gehandeld hebben uit noodweer. Het pistool droeg ze bij zich omdat ze al eerder was overvallen. Een agent had haar toen aangeraden ‘iets’ bij zich te dragen, zei ze later in de rechtszaal.
De KLM-stewardess kreeg postzakken vol reacties, de meeste positief. Of iemand haar ooit – als kleine geste – de complete DVD-collectie van Charles Bronson heeft doen toekomen, is niet bekend.
Goed nieuws voor de schrijver! Zoals u al aangeeft in uw stuk is de KLM-stewardess vrijgesproken. Ons rechtsstelsel houdt namelijk al rekening met de situaties van noodweer en noodweerexces, waarbij men zich dus mag verdedigen om zijn (of een anders) lijf, bezittingen of eerbaarheid te verdedigen. Dat laatste moeten we opvatten in seksuele zin. Bij de casus Bijlmer noodweer, door u aangevoerd, ging het echter om noodweerexces. Een situatie waarin de verdediging niet meer zo proportioneel is. Dit gezegd hebbende mist dit stuk eigenlijk alle relevantie.