Fotobron: Pixabay.com
Het moet maar eens afgelopen zijn met het gepamper van de gezette medemens. De zwaargewichten hebben het handig aangepakt, dat moet je toegeven! Op onnavolgbare wijze zijn ze erin geslaagd zich als slachtoffer te positioneren.
Slachtofferschap is in deze tijd het ticket naar succes voor iedereen die zich tekortgedaan voelt. Vooral als dat gevoel niet meer is dan dat. Een gevoel!
Vroeger beweerden de dikkerds dat ze aankwamen van de lucht (‘ik eet alleen sla!’), tegenwoordig hebben ze een verhaal dat ietsiepietsie beter oogt. Want ze hebben de wetenschap voor hun karretje gespannen. Ze zijn opeens slachtoffer van hun genen.
Door een heel specifieke genetische configuratie zou hun trek niet afnemen met het vorderen van de (snoep)maaltijd, dus eten ze, kennelijk uit angst voor ondervoeding, door tot de file van naar binnen geschrokt voedsel tot aan hun huig staat! Daar komt hun verhaal op neer.
Alsof geen trek meer hebben het enige signaal is dat het schransen gestaakt kan worden! Alsof ze nooit een spiegel tegenkomen, of een weegschaal, een centimeter. Alsof er geen labeltjes in kleding zitten waar de maat op staat!
Stel je voor dat een serieverkrachter in de rechtszaal probeert weg te komen met dat soort argumenten. ‘Edelachtbare, zo zit ik nu eenmaal in elkaar! Ik zou wel een beter mens willen zijn maar mijn perverse neigingen zijn sterker dan ik! Ik kan er niets aan doen! Ik eis vrijspraak!
Nu de mensen met overgewicht voor zichzelf hebben vastgesteld dat het niet aan hun ligt, en dat ze er dus geen energie meer in hoeven steken, hebben ze elke vorm van bescheidenheid van zich afgeschud. Met hun dienblad vooraan in de rij staan bij het lopend buffet is niet meer voldoende voor het tegenwoordige ambitieniveau van de volvette medeburger.
De vetzakken proberen nu in elke denkbare rij voor te dringen. Zelfs in sectoren (mode, de media, missverkiezingen) waar van oudsher kwantiteit en kwaliteit als onverenigbaar werden beschouwd, en niet geheel ten onrechte.
Sectoren die bedoeld zijn voor mensen die, ongeacht de rol van de genen, hun consumptie weten te beperken tot het bescheiden partje van de natuurlijke hulpbronnen dat ze toekomt. Hulpbronnen die we ten slotte met zijn allen moeten delen.
De stormram waarmee de vetkleppen zich toegang proberen te verschaffen tot werelden waar ze zich wijselijk tot nu toe afzijdig van hielden is het begrip body positivity. Dat is de opgepimpte versie van ‘van de nood een deugd, of van het probleem de oplossing maken’. Wat is daar positief aan? Het is de omkering van tijdloze waarden die aan de basis van onze beschaving liggen.
De strategie van de obesen zit zo sluw in elkaar, je moet er eigenlijk bewondering voor hebben. Door het begrip positief te kapen kunnen ze vol inzetten op morele chantage. Terechte kritiek op dat begrip kan achteloos als negatief weggezet worden. Welke geniale spindokter zit hier achter?
Het gaat nu al zover dat mensen die beter zouden moeten weten met droge ogen de volgende gotspe uit hun strot krijgen: Iedereen is mooi! Net zo’n affront aan de redelijkheid als: alle voetballers zijn goed! Of: iedereen kan schilderen! Of: alle mensen zijn intelligent.
Mooi zijn heeft alleen betekenis als juist niet iedereen het is! Als schoonheid een bijzondere dus zeldzame eigenschap is. Dat iedereen mooi is, is dus klinkklare onzin, maar wie durft er nog wat van te zeggen? Pek en veren staan klaar!
Maar de coronacrisis maakt inmiddels duidelijk dat de dikkerdjes hun hand toch overspeeld hebben. Want nu staan ze onbedoeld ook vooraan in de rij waar niemand in wil staan. De rij voor de ziekenhuizen en de ic’s. Dat lot gun je je ergste vijand niet en je mag het natuurlijk niet denken maar het lijkt er haast op dat ze eindelijk rekening gepresenteerd krijgen voor hun arrogantie en mateloosheid.
Maar helaas schiet niemand iets op met hun tragische lot. De bescheidenen zijn zelfs extra het kind van de rekening want de lockdown om de hollebolle Gijzen te redden treft iedereen. En voor lijders aan kwalen waar echt niemand iets aan kan doen zijn geen bedden beschikbaar. Want die zijn dus bezet door de vijfentwintigplussers qua BMI.
Als de coronacrisis straks voorbij is kan je op de suikertaks gaan wachten. En vervolgens de vet-taks. Dan moeten we allemaal dokken om de calorie-honger van zoetekauwen en vette bekken die geen maat kunnen houden een beetje in de hand te krijgen. Want uit zichzelf kunnen ze dat dus niet. De goeden moeten altijd onder de kwaden lijden!
Heb je niet gehoord van den hollebollewagen,
waar de hollebolle Gijs op zat?
Hij kon schrokken
Groote brokken :
Een koe en een kalf
Een heel paard half
Een os en een stier
En zeven tonnen bier
Een schip vol rapen en een kerk vol schapen
En nog kon Gijs van de honger niet slapen!
(Oudhollands kinderliedje)
Mijn neef Klaas was vroeger verliefd op zes slagroomtaarten per dag. Nu nog trouwens. Wij gewoon op een sinaasappel. Je kende je plek. Maar nu staat er een takelwagen naast zijn bed om hem naar de plee te kunnen transporteren. En maar klagen over zijn genen he.
Heerlijk genoten van uw column.
Pas maar op je aan mijn zijde te scharen Kees! Met dit stuk heb ik weinig vrienden gemaakt 😉 Als je als een olifant door de porseleinkast gaat kan je dat natuurlijk verwachten. Maar toch jammer te moeten constateren dat mensen olifanten onderschatten. Ze hebben niet alleen lompe poten maar ook grote hersens. Ze kunnen ons veel leren 😉
Je hoeft trouwens een schrijfcollega niet met u aan te spreken hoor! Weet je nog? ColumnX!
Wat geestig, Maurits. Fijn je hier te treffen, ik wist niet dat jij het was tot ik het wel wist. Ik houd van mensen die als een olifant door porseleinkasten gaan. Politiek correct gelul genoeg in dite land.
Hoi Kees, In het algemeen ben ik dol op de nuance. En die begon ik juist te missen in een discussie die steeds meer een bepaalde kant op gaat. Dus dit stuk zou je kunnen zien als de nuance in die discussie. En bij tijd en wijle is het ook gewoon leuk om als een olifant door de porseleinkast te gaan. Maar in deze tijd dat alles wat zwart op wit staat letterlijk wordt genomen, kan je daarna je lol wel op als schrijver.
Wow, wat hebben dikkerds jou aangedaan?
Kijk, ik zal niet beweren dat het *gezond* is om dik te zijn, of iets om naar te streven, maar an sich doen ze er niemand anders kwaad mee dan zich zelf (dit in tegenstelling tot bijv roken, dronken rijden etc). Zelfs al zouden we een vettax of suikertax krijgen, dan schaad dat de vet- en suikervreters (dus degenen die de meeste kans hebben dik te worden) daar het meeste last van, omdat ze meer vet en suiker verbruiken.
Daarbij helpt het niet als je mensen die dik zijn een rotgevoel geeft. Als ze zich te kut voelen worden ze juist depri en durven ze niet naar de sportschool of waar dan ook uit schaamte, en daar word je niet dunner van. (Aan de andere kant, iemand anders zegt dat een zeker gevoel van schaamte hem juist motiveerde, dus het kan bepaalde mensen helpen. Hangt ook af van algehele levenshouding)