Bron: http://hmd.plaatjesgenerator.nl
Zoon, gediagnosticeerd met McDD, heeft een obsessie voor pretparken. Zo rond 1 januari, als zijn obsessie voor vuurwerk voorbij is, begint hij te praten over pretparken en daar stopt hij pas mee als we naar zo’n park geweest zijn. Meestal ergens in de zomervakantie, maar het afgelopen jaar zijn we natuurlijk niet kunnen gaan. Wegens een virusje.
Ook deze keer hebben we al aangegeven dat de kans klein is om deze vakantie naar pretparken te gaan. Ze zijn net weer open, en we zijn bang dat Heel Nederland in de pretparken zit. Waardoor de drukte zó extreem wordt dat Zoon binnen de kortste keren totaal overprikkeld in volledige paniek door het park zal banjeren. Voor hem niet leuk, en voor ons ook niet.
Zoon baalt er verschrikkelijk van, en daarom blijft hij aangeven dat hij met heel zijn hart hoopt dat we alsnog zullen gaan.
En toen kreeg Dochter een telefoontje van haar vriendin. Of ze tijdens een studiedag mee naar Toverland zou willen, en Dochter gilde het uit van plezier. Grote ogen keken haar moeder aan, en toen ze een bevestigend knikje kreeg kon ze haar geluk niet meer op. Stuiterend danste ze door de kamer.
Tot groot verdriet van Zoon. Meteen toen hij zijn zus zag dansen barstte hij in woedende tranen uit. Hij begon te vloeken als een dokwerker en hij liet zich niet troosten door zijn moeder. Met lange halen schreeuwde hij zijn frustratie eruit; hij zit maar thuis, kan nergens heen, en zijn zus gaat precies dát doen waar hij zo naar verlangt. Niet eerlijk, in zijn ogen.
Ik ging met Dochter naar buiten. “Ik ga het echt niet afzeggen hoor papa“, zegt ze. “Nee natuurlijk niet. Ga er lekker van genieten,” antwoord ik. En we werden begeleid door het geschreeuw van Zoon.
Afbeelding van Werner Redlich – TXT met een Klik via Pixabay
Een kwartier later komt ook hij naar buiten. zijn ogen zijn vuurrood van de tranen, en hij ziet er uitgeput uit. Bijna moet hij weer huilen. “Het is niet dat ik het je niet gun, maar ik zou zelf óók zo graag willen,” snikt hij tegen zijn zus.
Ik zeg hem dat ik het heel knap van hem vind, om dat te zeggen. En dat het heel lief is om uit te spreken dat hij zijn zusje een dagje pretpark gunt.
Ondertussen app ik mijn vrouw, om het voorlopig maar even stil te houden: “Zoon heeft binnenkort toch ook een studiedag? Is het een idee dat jij hem dan meeneemt naar Toverland?” “Goed plan, ik check thuis even mijn agenda,” krijg ik terug.
Sssssst.
Meer blogs over McDD lezen? Klik hier.
