Fotobron: Wikipedia / DWDD – CC BY 3.0
Na binnenkomst bij mijn hoogbegaafde buurman oom Jort, leg ik voorzichtig het laatste boek van Peter R. de Vries op de tafel. Oom Jort pakt het belangstellend op: “‘Een moord kost meer levens?‘ Ik wist niet dat je belangstelling had voor boekjes uit het misdaadmilieu?”
“Boekjes? Iets meer respect, oom Jort. We hebben het hier over de grootste misdaadverslaggever en onrechtbestrijder van ons land. Het is een nachtmerrie dat hij is vermoord. Hij deed veel voor de mensen. Heeft héél veel betekend voor de wereld.”
“Okéééé,” zegt oom Jort met overdreven lang vasthouden van de laatste klinker. “Veel betekend dus? Kocht je daarom meteen zijn boek? Even om het op een rijtje te krijgen, Paco. Als Frans Bauer, ik noem maar een wereldartiest die vreselijk veel betekent voor de mensheid, onverhoopt mocht overlijden, dan koop jij meteen zijn monsterhit ‘Heb je even voor mij?’ Moet ik het zo ongeveer zien?”
“Frans Bauer?” vraag ik verbijsterd.
“Jazeker, Frans Bauer heeft veel betekend voor de wereld want hij is één van de twee wereldartiesten die NIET het nummer Halleluja van de, een paar jaar geleden overleden, zanger Leonard Cohen gecoverd heeft. Cohen, overigens ook al iemand die veel betekend heeft voor de wereld.”
Hij pakt het boek weer op en kijkt peinzend naar de foto van Peter R.
“Laten we het dan eens hebben over betekenis voor de wereld, Paco. Schuin tegenover mij, en dan rechtsaf de brug over en dan nog een kwartier lopen, woonde een oom van mij. Hij was loodgieter. Heette overigens ook Peter. Hij had altijd zo’n hoedje op. Zoals Leonard Cohen ook altijd had. Enfin, mijn oom verdiende dertigduizend euro per jaar. Als hij mazzel had. Deze oom heeft pas écht betekenis voor de wereld gehad want als mijn riool lekte, maakte hij dat. Maakte hij het niet, dan had ik een probleem. En dat gold voor al zijn klanten.
“Eh…” probeer ik ertussen te komen.
“Snap je wel Paco? Die oom is vorig jaar overleden. En niets dan goeds en respect voor Peter R. de Vries hoor, laat dat evident zijn, maar denk jij dat er bloemen op zijn stoep lagen toen mijn oom overleed? Of dat ook maar iemand op het idee kwam om kopieën van al mijn ooms bekendste gereedschappen aan te schaffen? Of foto’s van zijn laatst aangelegde rioolbuizen? Met een foto van hem en zijn hoedje erop? Denk je echt dat Carré vol zat toen hij werd begraven?”
Dat zet mij aan het denken. Ik kijk naar mijn nieuwe boek van Peter R. en vraag mij nu af of ik het ook zou hebben gekocht als Peter niet was vermoord.
Intussen stopt oom Jort een cd in de speler en de eerste klanken van Leonard Cohen vullen de ruimte: ‘You want it darker’ en ik overdenk de betekenis van het nummer: de naderende dood en de overgave daaraan. Tenminste, zo interpreteer ik de tekst. Maar het is Cohen, dus kan de betekenis geheel anders worden uitgelegd.
Ik denk niet dat Peter R. de Vries al toe was aan de dood en de overgave daaraan. Verre van dat. Hij had nog zoveel willen en kunnen doen. Ook oom Jort is het daar wel mee eens.
“Hij was een sterke persoonlijkheid,” merk ik, nog steeds een beetje terneergeslagen op.
“Dat was hij zéker,” beaamt oom Jort. “Sterker nog, ik zie het helemaal vóór me; Peter R. de Vries die breed lachend de hemelpoort inloopt, recht op de troon van God af. En dat hij dan opmerkt: Zo zo, weet jij wel dat je op MIJN plek zit? Laat nu dat bewijs maar eens zien, dat je God bent. Nu heb je niet zoveel praatjes meer hè?
We zullen hem missen.
.jpg){kind=link}
Waarde Paco, 1 goede zondagmorgen!
Enfin, Peter R. De Vries is niet meer onder ons of zoals een bloemlegster vertelde aan de interviewer van RTL ‘ ik kon hem niet persoonlijk maar hep selluf ook een broer van zijn leeftijd die dood ging en vint het zo errug wat er gebeurd is, hij was zo’n liefe man!’ Wie? Nou, mijn broer! Enfin, zo onstond na de aanslag de eerste files van medeleven in de binnenkort ‘Peter R. de Vries Steeg’ te Amsterdam waar door de bloemen en de zee aan kaarten en briefjes nog nooit zo druk is geweest en drukker werd als een cameraploeg werd gespot ‘ kom snel, heb je roos met kaartje.. ren… dan wordt je geinterviewd. Kijk somber, verdrietigt..hup hup dan film ik dat met mijn mobieltje voor facabook’
‘ wat gaat er door u heen wat er hier gebeurd is?’ Wah, is er wat gebeurd dan?, mijn vriend die daar staat met zijn mobiel filmt mij voor onze facebook’ Ai, Peter R. de Vries is overleden, weet u dat? Dat ken nie waar zijn, ik zag hem nog bij boelevard op de televisie! Nee, mevrouw dat is een herhaling! Wat hebt u geschreven op dat kaartje. Uh, eh.. niet zelf het is een kaartje dat ik vond daar op straat. ‘ Rust zacht lieve tante Jo’ staat erop mevrouw. Oh, nou ja ik kon hem niet zo goed dus ieder kaartje doet ertoe….
Peter R. de Vries, we missen hem !
En te bedenken dat bijna iedereen een pesthekel had aan zijn irritante kop op de tv, en dan had hij nog niks gezegd. Nu prijzen ze hem de hemel in. Letterlijk! Dood had ‘ie niet gehoeven maar alleen ver weg uit medialand.
Ik mag die oom Jort wel, levert lekker snedig leesvoer op.