
fotobron: Pixabay.com
Op z’n minst een uurtje per dag ga ik lopen. Soms met muziek op, soms niet. Maakt niet uit hoe het weer er uitziet. Intussen is het een soort verslaving geworden. Ontspannen een beetje nadenken. Of gewoon helemaal niet nadenken.
In een redelijk tempo passeer ik een man van een jaar of vijfenzestig. Gepensioneerd vermoed ik, gezien de tijd van de dag. Maar dat is een aanname.
“Mag ik u wat vragen?” zegt hij terwijl ik hem passeer.
Ik houd in. “Natuurlijk,” antwoord ik beleefd want ik ben gek op mensen die wat willen vragen als je net lekker en ongestoord in je ritme loopt. Vooral als het vragen zijn als ‘hoe laat is het?’ of ‘heeft u een vuurtje voor me?’
Niets maakt mij blijer als ik zulke vragen krijg. De dag is volmaakt als het een Amerikaanse toerist is die pal voor je neus gaat staan en dan vraagt: ‘Excuse me! Do you know the shortest way to Kopenhagen?’
Dan begint het serieus te jeuken bij mij. Licht inzettend bij de liezen en afhankelijk van mijn humeur, zich uitstrekkend naar de oksels.
“Zou ik vrouwen mogen slaan?” vraagt hij dan.
Zou ik vrouwen mogen slaan! (?) Boem! Zo uit het niets. Ik wist niet dat ik nog verrast kon worden, maar hem is het gelukt. Ik kijk hem zijdelings aan. Zo te zien meent hij het serieus.
“laat het me uitleggen,” gaat hij verder. “Ik heb een bedrijf. Een tweedehands viswinkel gespecialiseerd in geurbeleving. Ja, u gelooft het niet maar overal is een markt voor. Ik heb een gastheer nodig om de klanten op te vangen, dus zette ik een advertentie. Daar kwam een vrouw op af. Zo’n LGBTQIAP-type, zeg maar. Wij noemden het vroeger gewoon een Pot, maar ja, dat is niet meer politiek correct tegenwoordig. Daarom zal ik het vanaf nu Homo&Co noemen, dan hoef je je tong niet te breken. Enfin, ik zei dat ik een mannelijke medewerker zocht. Dat zinde de vrouw niet en ze werd woedend. Of ik nooit van discriminatie gehoord had? Of van bewustwording en gelijke behandeling van alle seksen? Ze zou een proces gaan aanspannen als ik haar niet aannam. Ik hield voet bij stuk en kapte het gesprek af. De vrouw sloeg me in mijn gezicht en vertrok scheldend en tierend. Kortom meneer, wat denkt u, technisch gezien? Als we het over gelijke behandeling hebben? Mogen we het dan als politiek correct beschouwen als een man een vrouw slaat? Zodat ik fris en fruitig terug kan slaan en mijn gram kan halen, volledig ondersteund door het nieuwe correcte denken?”
Ik heb hier helemaal geen zin in want mijn jeuk gaat richting de rest van mijn lichaam, dus ben ik er klaar mee. “Weet u,” geef ik hem het advies, “als ik ú was trok ik mijn broek uit en vocht mij dood.” Daarna loop ik stevig door.
Even later ben ik thuis, zet de tv aan en beland midden op een vliegveld in Kaboel, Afghanistan. Duizenden mensen vechten voor een plaatsje in een ‘bevriend’ vliegtuig uit het Westen. De tranen springen in mijn ogen als ik kleine kinderen hartverscheurend zie – en soms hoor – huilen. Weinig kans dat het hen lukt om de veiligheid te bereiken. Het ‘bevriende’ Westen doet immers wat het altijd doet; het laat zijn ‘vrienden’ in de steek en Nederland doet daar naar hartenlust aan mee. Denk aan Srebrenica, Denk aan de Molukken. Denk aan de Joden.
Om nog maar te zwijgen over al die soldaten daar die nu nodeloos gesneuveld zijn terwijl ze dachten voor een goede zaak te vechten. Maar achteraf hadden we het kunnen weten. Politici denken niet in termen van ‘goede zaak’. Politici denken alleen in termen van winst en ‘collateral dammage‘, met name waar het hun eigen carrière betreft.
Over politieke correctheid gesproken: zou het politiek correct zijn om alle Nederlandse en andere Westerse verantwoordelijke politici, bij wijze van verhoging van hun bewustzijn en gelijke behandeling van alle mensen, in hun blote kont midden in Kaboel te droppen en ze daar in hun eigen vet te laten gaar smoren?
Inclusief de vrouwelijke politici, maar dan wel zónder sluier uiteraard.
Intussen is de jeuk niet te harden…
De jeuk is erger dan de pijn.
Waarde Paco, mede absurdist!
Tsja, al die mannen met baarden is een gigantische markt voor anti jeuk producten. Ik kwam – vua via’ in het bezit van een geheim document met de cknceot gebruiksaanwijzing.
‘ na het insmeren van de natte baard uzelf 5x hard slaan op de linkerzijde en daarna 5x op de rechterzijde’. Hebt u geen hand ( opm.R&D afdeling: aanname? Stereotypering mag dat.Afgehakt?) waarmee u kunt slaan vraag dan uw mede-krijger om u af te ranselen om de anti jeuk shampoo tussen de krioelende beestjes te verspreiden (opm.R&D afdeling: verspreiden if versprijden)
‘ Professor, mag ik u een vraag stellen?’ hoorde ik ineens ( ik stond voor een pisbak in een gender neutraal toilet hok). Ik draaide me om en zag een .. weet ik dus niet meer.. ‘ Ja dat hebt zojuist gedaan!, stopte met pissen en flatuleren, sloot mijn rits en na het wassen van mijn handen en drogen door de luchtstroom van Dyson, verliet ik de ruimte na het schoppen tegen de klapdeur. Ik raak namelijk zo min mogelijk deuren, kranen en toiletpotten aan. De persoon in kwestie vroeg nog eens ‘ mag ik u… ‘. Ik onderbrak de stem en zei’ ja, ik wens u een mooie dag maar urineren doet u niet in de Dyson handendroger!’ Buiten gekomen liep ik linea recta naar een kraam en bestelde een bos palingen met chrysal om in de vaas te zetten bij de eerste de beste tehuis dat ik zou tegenkomen. Kadootje voor de ontvangstruimte. Zomaar.. gratis. Denkt u wel aan de geurspray.
terechte en grote verontwaardiging Paco en overtuigend opgeschreven!
Ik heb mijn hele leven lang even hard geslagen op zowel mannen als vrouwen. Zeg dus niet dat ik een sexistiesche man uit het stenen tijdperk ben. De klappen vielen weliswaar tijdens de les karate, maar dat maakt tegenwoordig helemaal niets uit.