Studenten zijn varkens.
Ik kan het weten, want voor mijn werk kom ik op verschillende scholen. Van middelbare scholen tot aan universiteiten. En het afgelopen jaar waren deze gebouwen schoon als het pas gepoetste spatscherm op mijn toonbank. Het voordeel van corona.
Maar nu de scholen weer open mogen, is het er een bende van weleer.
Ik vond het heerlijk, zo zonder studenten. Het was stil in de gangen en zelfs in de stilteruimtes klonk geen telefoon. En ik dronk mijn koffie terwijl hij nog heet was. Je kon nog eens rustig met een schoonmaakster kletsen, terwijl ze de laatste stof uit de gang swifferde.
Hoe anders is het sinds afgelopen week.
Elke onderwijsinstantie begon natuurlijk met een introductieweek. Logisch dat het dan een bende is. Jonge mensen die hysterisch feesten, maken nu eenmaal troep.

Image by Rasterlocke from Pixabay
En zo’n week is leuk om van de zijlijn mee te maken. Iedereen is vrolijk, alle mensen zijn goed gekleed. Jonge vrouwen in adembenemende jurken, mannen die hun gespierde armen in veel te strakke colberts hebben geperst. De seksuele spanning giert door de gangen en ik weet zeker dat Durex een goede omzet heeft gedraaid.
Maar nu zit iedereen weer chagrijnig in de schoolbanken.
De gangen vullen zich met kirrende koorballen die hun ‘Coffee Jelly Frappuccino‘ achteloos naast de prullenbakken mikken. Kauwgom wordt stiekem op de pilaren geplakt, boterhammen vol vieze pindakaas blijven achter op de tafels van de mediatheek. Zo heeft de schoonmaakster niet eens meer de tijd om de gang stofvrij te swifferen.
Maar wat mij écht opvalt? De toiletten. Nu de varkens terug in hun trog zijn, zijn die gruwelijk smerig. Stront op de muren, pis naast de pot, toiletpapier vakkundig in het afvoerputje van de wasbak gepropt. Het is werkelijk schokkend. Alsof studenten balsturig per direct alle genoten opvoeding uit hun systeem weren.
Zoals varkens.