In mijn leven heb ik veel mensen ontmoet. Het is vrijwel onmogelijk om daar een getal aan te hangen; geen idee hoeveel het er precies zijn geweest. Nog niet eerder was ik zo snel zo gehecht aan iemand. De ontmoeting met jou was zo intens. Binnen een minuut was ik verkocht.
Mijn sarcasme en cynisme hadden geen schijn van kans. Alle muren die ik om mijn emoties had opgetrokken, smolten weg. Het was eigenlijk ook een kansloze missie om mezelf te wapenen tegen deze gevoelens van liefde en tederheid. Zoals Icarus die te dicht bij de zon vloog en ter aarde stortte door de warmte, zo smolt mijn schulp toen ik in je buurt was. De emoties wapperden in het rond, terwijl ik neerstortte en recht in je ogen landde.
Liefje, ik kende je echt nog maar vijf minuten en ik kon me al geen leven meer voorstellen zonder jou. Als ik ooit had kunnen bevroeden dat ik dit allemaal kon voelen, dan had ik het misschien niet eens aangedurfd om je te ontmoeten. Het is echt beangstigend om me zo kwetsbaar te voelen. Ik begreep dit niet eerder. Maar het gevoel verrijkt me zo enorm. Alles heeft meer diepgang en de liefde die ik voor je voel is zo puur en intens.
Achteraf voel ik me zo’n enorme klaphark, omdat ik vrienden niet begreep als ze dit met me wilden delen. Ik had totaal geen benul van de diepgang van de emotie die je kunt voelen bij zoiets. Die emotie, die sleep ik met mijn logge kadaver overal mee naar toe. Wanneer ik nu een teddybeer zie liggen op straat, dan kan het zijn dat ik helemaal volschiet.
Je hebt nog geen woord tegen me gezegd, toch heb ik genoeg aan je blik. Je betoverende ogen slurpten mij meteen helemaal op, zodat ik mezelf vergat. We zaten op bed, de lichten gedimd en kaarsjes aan. Gewoon thuis, waar ik helemaal op mijn gemak was.
Het was spannend wanneer je precies zou komen, want we hadden wel een datum afgesproken. Maar ja, het Brabants kwartiertje, dat duurt soms best lang. Vanaf het moment dat je kwam en onze blikken elkaar kruisten, was ik gevangen. Geboeid door je blik – en het boeide me niet wie het zag.
Vrijdagnacht heb ik mijn dochter ontmoet. Ze is thuis geboren en iedereen maakt het uitstekend. Ik ben pappa.