De Verlaten man (324) – Van aardgas naar aarsgas

30-10-2021 door Denis Enkeling

Bron: Photo by hotblack at Morguefile.com

Alles wat pubers doen, duurt lang. Zo zitten ze zitten uren en uren op de wc. Soms hoor je wat gegrinnik (TikTok), dan weer een uitroep van ergernis of verbazing (SnapChat), een “Yessss!” (Instagram) of gewoon wat dof gepruttel (Kont). Maar dat zeer langdurige toiletteren zorgt nogal eens voor strubbelingen als je ‘maar’ twee wc’s in je 3-persoonshuishouden hebt.

Meestal duurt alles zo lang, omdat puberneuzen tijdens alle bezigheden aan hun mobieltjes kleven. Een mobieltjesverbod tijdens toiletbezoek zou de ontlastingstijd waarschijnlijk sterk inkorten, maar ik ben helaas – fysiek – niet meer in staat om zo’n maatregel te handhaven; daarvoor zijn ze te groot en is de FOMO te hevig.

‘s Ochtends bij het tandenpoetsen, als we allemaal snel moeten zijn, speelt dat rottige mobieltje ook al een rol. Wij, gedrieën in een te kleine badkamer. Dringen voor de spiegel. De een moet nog scheren, de ander moet zich met behulp van tutorials optutten. En ik wil slechts in alle rust mijn ochtendtoilet voltooien.

Tandenborstel in de mond, mobiel in de hand.
“Sorry, ik moet mijn rooster en mijn mails checken! Ja! Nu!”
“Lara vraagt of haar wenkbrauwen wel recht zitten! Kan ík er wat aan doen?”
“Kunnen jullie niet even ergens anders op je mobiel koekeloeren? Dan kan ik hier in alle rust mijn tanden poetsen.”
“Nee. Ga eens aan de kant.”
“Ga zelf aan de kant!”

Als het me echt te bont wordt, haal ik mijn geheime wapen uit de kast: de aarsgasknaller. Dan knettert het. En stinkt het zo enorm dat ze vrijwillig, edoch onder veel verafschuwende uitroepen, fluks verdwijnen. Zo doe je dat, als ware man.

Bij het douchen is het helaas omgekeerd. Én werkt mijn remedie niet: pubers douchen echt eeuwig lang, en wel met de deur op slot. Niet omdat ze naakt met waterdichte mobieltjes van alles uitvreten, maar omdat douchen blijkbaar het enige moment is, waarop ze werkelijk tot rust komen, juist wegens – hoe raad je het – géén mobiel!

Zet pubers zonder mobiel onder een waterstraal en ze lijken de tijd te vergeten. En dus hoor ik regelmatig en minstens een half uur lang het staccato geklater van heet water op hun overvolle leeghoofden.

Tot voor kort vond ik dat allemaal totaal geen probleem; een douchende puber betekende immers óók rust voor mij. Ik dacht er verder niet bij na. Als lang douchen voor hen een vorm van ontspanning is, dan is dat maar zo. Ik vind lang douchen ook lekker (maar ik heb mijzelf in de hand) en in de huidige tijd is het misschien zelfs wel héél goed voor hen, die dagelijkse korte fase van ‘nat dromen’ en totale mindlessness.

Maar vorige week dwarrelde de jaarrekening voor gas en water op de deurmat van mijn mailbox. De shock kreeg ik op de koop toe.
“Allejezus, wat een bedrag! Blut! Blúúút!”
Ik blijk een flexibel contract te hebben. En geen warmtepomp. En een oud huis. En een kouwelijke dochter. En zelfs wisselen van leverancier is op dit moment ronduit ongunstig. En verandert niks aan ons aardgasverbruik.

Het enige waarop ik dus direct, meteen ende gelijk kan besparen, is het warmwaterverbruik. Er zit niets anders op: ik moet een plan bedenken om de kinderen op de een of andere manier korter te laten douchen.

Stap 1: een beetje WD40 in het deurslot van de badkamer spuiten, zodat ik ‘m moeiteloos en onverwacht van buiten open kan draaien.
Stap 2: Op het gewenste douche-stop-moment naar binnen denderen voor iets héél dringends. Diarree bijvoorbeeld. Of toiletpapiernavulling. Of schone handdoeken.
Stap 3: De aarsgasknaller laten vliegen. Liefst in dubbele uitvoering.
Moet je eens zien hoe snel ze weg willen uit die badkamer!

“Jezus pap! Echt, jouw methodes zijn pure kindermishandeling!”
Het zal me jeuken. Voor het met aarsgas bespaarde aardgasbedrag kan ik makkelijk twee waterdichte mobieltjes aanschaffen; dan douchen ze tenminste weer minder lang.
It’s still a man’s world.