Kittige Karin met haar kekke korte kapsel is gek op Sinterklaas. Zo houdt ze van de verlichte straten, de mooi versierde etalages en het gratis snoepgoed.
Wel heeft ze een broertje dood aan iedereen die Piet niet meer zwart wil hebben, want “BLIJF MET JE POOTE VAN ONZE TRAADISIES OF GA TRUG NAR JE EIGE LANT”.
Dat schreef ze ooit eens op haar Facebook, en ze kreeg wel 14 likes.
Karin voelt zich een influencer.
Waar kittige Karin ook erg blij van wordt?
Van zo’n optocht van Sinterklaas.
Niet alleen tijdens de intocht, maar ook op zowat elke zaterdagmiddag in de stad komt Sint met zijn gek gekleurde knechten de grauwgrijze winkels verblijden met zijn komst. Wel jammer dat Sinterklaas tegenwoordig van die gek gekleurde Pieten meeneemt, maar ze hebben nog steeds allemaal een goed gevulde zak bij zich.
En daar is het Karin om te doen.
Karin loopt daarom op zaterdagmiddag in het centrum.
Zodra ze een Sinterklaas ziet begint haar hartje sneller te kloppen. Ze spoedt zich richting die malle mijter en ze wringt zich tussen alle jengelende kinderen. Netjes vormt ze haar handje in een kuiltje, als een Piet pepernoten begint uit te delen. Piet kijkt haar wat nors aan, maar Karin beweegt demonstratief haar hand. “Vullen, homo,” smiespelt ze.
Als een kind zijn handje te dicht bij Karin houdt, torpedeert ze het kind 5 meter verder, middels een flinke zwieperd van haar vrij brede bips.
Piet gooit verbouwereerd haar handen vol. “Doe ff normaal, mens,” fluistert hij haar toe.
Alle pepernoten stopt ze in een meegenomen plastic zak, van het merk Action. Dan duwt ze nog wat jong volk opzij en gaat een meter of twintig verder terug de rij in. Weer houdt ze keurig haar hand in een kom. De Piet herkent haar en fluistert in haar oor dat dit een kinderfeestje is. Geen vrijbrief om kilo’s gratis strooigoed te scoren.
“Joh, geef mij snoep voordat ik in jouw noten ga schoppen,” bitst Karin terug. Nors propt Piet welgeteld één pepernoot in Karins grote klauwen. Hij blijft haar strak aankijken. Karin kijkt terug en stopt het pepernootje in haar mond. “Lekker,” fluistert ze tegen Piet.
Bron: pixabay
Dan stampt ze nogmaals een meter of twintig verder de rij in. Aanwezige jankerds duwt ze aan de kant. Een vader roept dat ze de kinderen de ruimte moet geven, maar Karin maalt er niet om. Ze wil snoepgoed, potverdrie. “Jij had je nooit moeten voortplanten, gnoe,” roept ze naar de vader. Wat is ze trots op haar assertiviteit.
Een paar kinderen beginnen te huilen.
Ze houdt haar handen in een kuil. Piet ziet haar, en is nu écht klaar met haar.
“Sinterklaas,” roept Piet naar achteren, “deze mevrouw vraagt al voor de derde keer om pepernoten. En ze duwt alle kinderen opzij. Ze is een egocentrisch kutje, Sinterklaas. Wat zal ik met haar doen?“
“Per direct de zak in, enkeltje Spanje,” moppert Sinterklaas. Ostentatief maakt Sint een beweging met zijn gouden staf, die het meest doet denken aan een gigantische roede die in een heel nauw gaatje roert.
Piet gooit Karin over zijn schouders en terwijl de aanwezige ouders beginnen te klappen verdwijnt ze in een grote juten zak.
Een zak vol strooigoed, blijkt.
Snel vult Karin haar plastic Action zak. Omkomen van de honger zal ze zeker niet.
Niet veel later voelt ze water onder zich dobberen. De stoomboot toetert nog een keer en koerst dan richting Spanje.
Dag, Karin.
Meer verhalen over Karin lezen? Klik hier.
Heerlijk!