Ben ik net terug van de afhaalchinees, gaat de deurbel. Het is buurtgenoot Harrie, een heerschap op leeftijd met een Chriet Titulaer-baard en een linnen tas om de schouder. Hij komt me alvast een “klimaatneutraal nieuwjaar” wensen.
Fotobron: Pixabay.com
Eenmaal binnen valt zijn blik op de bak babi pangang op de keukentafel. Hij wil weten of mijn maaltijd klimaatneutraal is bereid. Kokkerellen zonder het milieu te belasten, wordt het namelijk helemaal in het nieuwe jaar. Niemand kan er nog omheen, want fornuis, koelkast, afwasmachine en diepvries verbruiken gigantisch veel energie. Of ik wel weet hoeveel. Nee? Nou, Harrie wel. Daarom plant hij sinds kort elke week een boompje in zijn tuin om zo de CO2-uitstoot van zijn keuken te compenseren.
Klein probleem echter: over drie weken is zijn tuintje vol, want Harrie woont in een rijtjeshuis. Daarom gaat hij per 1 februari een stuk steppe leasen, ergens in Lapland. Harrie tovert een glossy folder uit zijn linnen tasje. Ik zie een stoere Lap met een schop over de schouder. Die plant elke week een boompje voor Harrie – en dat voor slechts 99 euro per maand. Harrie glundert. Zijn hele keuken klimaatneutraal. Wat een prachtige start van het nieuwe jaar. Nu de andere ruimtes in zijn huis nog.
Terwijl Harrie uit de doeken doet hoeveel energie verloren gaat wanneer je ’s winters de voordeur opendoet, doemen bij mij de beelden op. Buurtgenoot Harrie die zijn toilet klimaatneutraal maakt. Hij vangt zijn winden op in boterhamzakjes van gerecycled papier.
Ik staar naar de babi pangang en plots maakt zich een diepe droefenis van mij meester. In China komen er elke maand vijf kolencentrales bij terwijl Harrie – gek gemaakt door de milieumaffia – voor honderd euro vijf boompjes laat planten.
Daarom hoop ik dat deze planeet eindelijk eens werk maakt van zijn eigen opwarming. Laat het buiten net zo warm worden als binnen. Het hele jaar door, dus ook in de winter. Heeft niemand meer een kachel nodig.
Dat is mijn nieuwjaarswens voor Harrie.
