Bron: Photo by hotblack at Morguefile.com
“Nee, niet wéér!” gilt Simone. Maar ze is te laat. Nick rent sneller en zit al.
Ik heb rare kinderen. Na het eten is het altijd raak: dan moet er flink ontlast worden. Ik vermoed vanwege het feit dat ze zó gigantisch veel en snel bunkeren, dat het voedsel wegens aanstampen van boven meteen door de darm heen gedrukt wordt. Aan het eten kan het in ieder geval niet liggen. Ik kook kakelvers en redelijk salmonella-vrij. Meestal.
Het is dus een soort van stopgans-probleem. Maar ik heb een vaste stelregel: als ik kook, moeten zij afruimen. Niemand gaat wat anders doen tot alles opgeruimd is. Ook het bouten moet wachten.
“Nou, dan weet ik nu waarom Nick altijd zo supersnel-en-veel-te-vroeg de tafel afruimt na het avondeten!” roept Simone verongelijkt.
Het klopt wel: Nick ruimt meestal al af voordat we goed en wel de laatste hap door de keel hebben en nog even na zitten te tafelen. Erg irritant, want soms ben ik mijn bord al kwijt terwijl er nog wat lekkere laatste likjes op lagen. Ik dacht altijd dat hij dat deed om zo snel mogelijk terug naar zijn kamer te kunnen, inzake wachtende gaming bro’s en zo.
“Tof. Vertel?” Ik weet toch wel dat de reden meteen volgt. Leer mij Simone kennen.
“Omdat hij dan eerder op de wc boven zit dan ik. Net als nu dus weer. Zó irritant!”
“Euh… We hebben twéé wc’s, hè?” Ik snap het probleem niet helemaal.
“Boven is ‘t gezelliger. Warmer. Beneden is het altijd koud. Boven is het ook rustiger. En daar ligt de krant van de dag.”
Klopt, die sleep ik in alle vroegte mee naar boven voor mijn ochtendsessie.
“En boven sta jij tenminste ook niet meteen aan de deur te rukken, omdat jij toevallig na het eten óók moet. Want jij wilt ‘s avonds altijd beneden, omdat je te lui bent om na het eten de trap op te lopen.” Ook dat klopt. Opzienbarend hoe goed ze mij kennen.
En nog verbazingwekkender: ze blijken dus een heel strategisch strijdplan voor wc-gebruik te hebben. Er gaat een wereld voor mij open. Simone moet even op adem komen en vervolgt dan: “En zo moet IK dus elke avond knijpen tot iedereen klaar is. En dan mag IK in andermans stank zitten! ‘t Is gewoon niet eerlijk!”
“Sjonge. Het lijkt wel oorlog! De grote strijd rond het sterretje. Of het zwarte gat, zo je wilt. May the Force be with you. Star Wars 2.0, inclusief diverse doordachte push-strategieën, stinkbommen en geen wapenstilstand in zicht,” grinnik ik. “Wc-wars! Geheel passend in het kader van de huidige, dreigende koude oorlog. Dan is Nick Rusland en jij bent de Oekraïne.”
“Pff. Nou, dan ben jij de NAVO, die overal doorheen loopt te roepen, vooral de eigen druk probeert te verlichten, maar zelf het hardst stinkt!”
Touché.
Maar ik ben in ieder geval blij dat mijn kinderen de krant nog lezen.
