
Fotobron: Pixabay.com
“De wereld zoals je die ziet, is een illusie. De wereld is niet echt. De wereld is een idee, een illusie die stoffelijk werd door de gezamenlijke gedachtenovertuiging van het collectieve bewustzijn.”
Ik hoor de woorden en kijk naar de poster die boven de man achter de katheder hangt: ‘Een lezing over bewustzijn en beïnvloeding.’ Tot u spreekt Prof. Dr. Mr. Ir. Frederick-Jean van der Laesmap.’
Fascinerend tot zover. Je voelt gewoon dat deze lezing ergens naar toe gaat.
“Het menselijke brein is zeer gevoelig voor beïnvloeding,” vervolgt Frederic-Jean.
Dat klopt. Zet drie titels voor je naam en je bent meteen geloofwaardig en betrouwbaar. De zaal is dan gegarandeerd uitverkocht.
“Dat komt omdat de mens is ondergedompeld in zijn illusies,” vervolgt Prof. Dr.Mr.Ir. Frederic-Jean. “De mens slaapwandelt, kortom! Een voorbeeld: kijk eens een paar avonden naar de vele talkshows op tv. En let op de kleding van de mannen die daar aan de tafels zitten. Vijf van de zes dragen een coltrui onder een colbertje! Waarom? Omdat iemand dit idee begon uit te dragen. Waarschijnlijk lanceerde iemand van de modemaffia het idee dat het helemaal cool is dat elke man vanaf nu een coltrui onder een colbertjasje draagt. En hoe vaker je dat zegt, hoe vaker mannen daar gevolg aan geven. Overbodig om te zeggen dat dit een succesvol verdienmodel is voor de modemaffia, dat uiteraard ook opgaat voor vrouwen. Laat ik daar duidelijk over zijn hahahahah.”
Niemand lacht mee. Lachen om vrouwen. Na de Voice laat je dat wel uit je hoofd.
“Zo werkt ons brein nu eenmaal in onze staat van aanhoudend onbewust zijn,” gaat Fredric-Jean verder. “Als één schaap over de dam is…. Enfin, vul zelf maar in. De mens is verworden tot een uniform .”
Frederick-Jean zelf heeft kennelijk geen last van beïnvloeding. Hij draagt een spijkerjasje uit de zestiger jaren boven een bandplooibroek. Daaronder blote voeten in sandalen die de Here Jezus nog heeft gedragen. Dat het jasje uit de jaren zestig stamt, bewijst het ban-de-bom-teken op het borstzakje. Dat droeg iedereen in die tijd.
Ineens moet ik denken aan mijn hoogbegaafde buurman oom Jort. Die deelde ooit dezelfde mening als Frederick-Jean. Hij wilde mij bewijzen hoe dat werkte, dat beïnvloeden. Hij belde, met een verdraaide stem, verzekeringsgigant Achmea en vroeg de vicevoorzitter van de Raad van Bestuur, de heer Michel L. aan de telefoon. Hij kreeg een telefoniste aan de lijn:
“Dan moet u schriftelijk om een afspraak verzoeken, eh… meneer!” Hautain. Geringschattend. Minachtend bijna. Ze verbrak de verbinding.
Oom Jort belde een half uur later nog een keer. Met zijn gebruikelijke geaffecteerde stem deze keer: “Dag mevroi. Zou u zo vrindelijk willen zijn mij door te verbinden met uw viceveurzitter, mijn goede studievrind Michel?”
Het bleef even stil. Vervolgens werd er doorverbonden: “Michel L hier?”
Vragend. Afwachtend.
“Hee, toedeloe amice. Met Jort hier. Om jouw geheugen even op te frissen? Herinner je dat jachtpartijtje nog? In 1987? Met dat wilde zwijn dat je op twee meter afstand nog veur zijn kop schoot na eerst zes keer gemist te hebben?”
Michel L. had het door en hing zonder omwegen op.
“Zie je wat bedoel, Paco? Het gaat niet eens om Michel L. maar om die telefoniste. Die plotselinge omslag toen ik de tweede keer belde. Dat doet beïnvloeding met het menselijk brein.”
Frederick-Jean is net toegekomen aan zijn slotzin: “Om maar met de grote visionair en Zenmeester Huang Po te eindigen: ‘Als gedachten opkomen, dan komen alle dingen naar boven. Als gedachten verdwijnen, dan verdwijnen alle dingen. Omdat gedachten nu eenmaal zijn wat ze zijn: illusies’.”
Zelf zou ik daar de wijze woorden van onze grootste voetballer en filosoof Hendrik Johannes Cruijff aan toe willen voegen: ‘Je gaat het pas zien als je het door hebt.’
‘Zeker(s)’ het stopwoordje waarmee Hoekstra min. van buitenlandse affaires eindigt. En ja hoor aan een tafel (ovaal) en de tafelsprrekstal meester zit daar met de 2 bovenste knoopjes open, in 1 hand een pen en op een kaartjes niets, want de autocue is de tekst. ‘ Hej l*llo, zeg nu eens tegen de dame aan tafel dat haar bh zwart is, want dat zien wij van de regie heel van dichtbij’ Goedenavond l*llo’s.. pardon kijkers….! En toen brak de pleur*s uit aan de tafel zeg. WIE is hier een lullo!?, nou zeg op loser als he lef hebt. Ff kalm blijven W.A. jij wordt door ons betaal, eikel!. Toen werd het beeldscherm zwart en verscheen de tekst ‘ Leve de Republiek’, groeten W.A.
Ik heb hem ook door. Weer een lekker vlot leesschrijfsel.