Wat zat het toch lekker mee de laatste tijd. Na Marco en Ali weer zo’n giga meevaller. Evert Santegoeds lag onder zijn dekbedje te knorren van genoegen. Top-nummer van Privé in de maak. De cover had ie ook al: FURIE MET GOUDEN STROT!
Foto’s gekocht van Glennis die dat enorme gebit in de tralies van haar cel zet. Rib uit z’n lijf, maar ja, met dat soort salarisjes moeten die dienders van tegenwoordig wel bijbeunen. Zelf naar de Jumbo getogen voor een reportage on the spot.
Van ‘bloedneus’ ‘gebroken kaakbeen’ gemaakt. Van drie slachtoffers de leeftijd tot boven de zestig opgehoogd. En een vermoeden van ernstig doorgesnoven agressie even cursief meegenomen.
Daarbij verleden in volksbuurt opgewarmd, oude hangplek en verveloze ouderlijke voordeur in een kantlijn kadertje. Korte statements van vroegere straatvriendjes: “Bij matten altijd vooraan, one of the guys, vloeken als een tempelier…” Dan nog even iets over dat zoontje. Verwaarlozing, natuurlijk nooit thuis, altijd schnabbels en foute mannen…
En tot slot wat voorspellende quotes van vakgenoten over het einde van haar carrière. Met als uitsmijter een vaag plaatje van een optreden als Whitney Houston. En dan in chocoladeletters:
STENNIS GRACE… WAT JAMMER!
En nu Lil’ Kleine nog even.
Daar gaan we ‘LEL’ van maken.. Wat was ie toch in topvorm deze maand.
Of LUL Kleine 🙂 (en vice versa)