Bron: Pexels
Op zaterdag kijk ik nooit naar RTL. Behalve vandaag. Om half zes zet ik de tv aan en stuit op iets dat ‘House Vision’ heet.’ In het Nederlands vertaald: Huis Visie, dus dat belooft wat.
Het blijkt een programma dat draait om het wonen, verhuren of kopen van vakantiehuizen of tweede huizen en het wordt gepresenteerd door ene Koert-Jan de Bruijn en Nana Piquillet-Appiah. Prachtige naam, die laatste. Alleen al om die naam zou elke Nederlander verplicht moeten worden wekelijks te kijken.
Koert-Jan heeft op een blauwe maandag in GTST gespeeld en kennelijk op basis van die wereldprestatie deze klus op zijn naam mogen schrijven. In dít programma speelt hij zichzelf. En ik moet zeggen, al snel blijkt dat niemand zo goed een Koert-Jan kan acteren als Koert-Jan zelf.
Over Nana kan ik niets zeggen, want van haar heb ik nog nooit gehoord. Misschien mag ze meedoen vanwege haar geinige koppie en donkere haren. Dat is weer eens wat anders dan al die geblondeerde dames met hun gediplomeerd gekunstelde glimlachjes. Of is dat dan weer een iets te vet aangezette grensoverschrijdende analyse?
What ever. Nana is echt. En ze lacht echt. En ze huppelt enthousiast van het ene grensoverschrijdende dure vakantiehuis naar het andere. In haar kielzog een jong gezin met uiteraard twee kinderen en een hond. Ik schat het gezin qua salarisniveau op een tonnetje of twee, drie per jaar. Bizarre energieprijsverhogingen ontlokt hen slechts een meewarige glimlach.
Zij gaan een duur vakantiehuis bezichtigen onder de bezielende leiding van miss Nana.
Wat dan gebeurt doet, mij vergeten dat ik naar ‘slow motion tv’ zit te kijken. Ik veer op uit mijn halfslaap waarin ik halverwege het programma verzeild was geraakt. Met open monden betreedt het gezin het aan te kopen vakantiehuis. Direct op de deurmat slaan ze hun handen voor de monden en stoten hyperventilerende kreten uit als: “Wauw!! Hélemaal leuk! en kijk dáár, een helemaal leuke kast!”
De kreten verstommen direct als Koert-Jan uit het niets in beeld springt en de droom ruw verstoort met de mededeling: “Nou, dit is het dan. Hoe vind je het? ” Alsof hij eigenhandig het droomhuis ontworpen en gebouwd heeft.
Het gezin, urenlang vakkundig ingezeept, bewerkt en gemasseerd door Nana om het huis te zien als een item dat niet mag ontbreken in je natural assets, schrikt zich een bult bij de aanblik van Koert-Jan. Zo erg dat Nana’s werk bijna voor niets is geweest.
Dan begint Koert-Jan technische weetjes op te dreunen. Kennelijk denkt hij, omdat hij vaak op tv komt en een programma mag presenteren waarnaar ongeveer 36 mensen kijken, inclusief ondergetekende, dat hij overal verstand van heeft. Dat berust echter op een misverstand. Koert-Jan heeft vast veel verstand van ‘een Bekende Nederlander zijn die vrolijk rond hupt en fietst in een tot programma gepromoveerde tv-commercial’, maar daarbij houdt het vermoedelijk wel op.
Hoe dan ook, de vrouw van het stel rent verrukt naar het raam. Zei ik raam? Nou, zeg maar gerust ramenwand. Ze wijst met trillende, begrafenis-lila-gelakte vingernagel naar buiten! “Kijk!!! Een eekhoorn!!! Kom gauw kijken, Floris-Henk,” roept ze naar haar man. “Echt, een eekhoorn!! En, o!! Daar dan!! Een echt hert? Helemaal leuk! Oké, meer overtuiging hebben we niet nodig. Wij kopen het!”
En dat alles op basis van een eekhoorn, maar wat maakt het uit. Het is heerlijke slow motion tv waarnaar ik uren kan kijken. Languit, met mijn voeten op een tafeltje, nootjes en wijn binnen handbereik.
Ik zou de gezichten van het gezin wel eens willen zien als Koert-Jan ineens voorstelt om het huis meteen aan een Oekraïens vluchtelingengezin over te dragen. Maar ja, dan komt de werkelijkheid wel héél erg dichtbij. En is het geen slow motion tv meer…
Wat Koerd-Jan en Nana er niet bij zeggen is dat je zelf maar 2 weken per jaar in je peperdure stulpje mag vertoeven en dat het de rest van het jaar verhuurd wordt. In Linden NBr is een camping omgebouwd tot zo,n vakantiepark Wij stonden met onze caravan op een plekje aan het water, huisjes doen nu meer als 4 ton Als je met je tuinstoel omvalt lig je bij de buren in de tuin, Het is pure geldbelegging. Er worden nu wel Koerdische mensen in ondergebracht
Ach, de vakantieparken zijn de cash cows van de gebakken lucht verkopende malloten. Time Sharing was ook populair en de gelokte toeristen kwamen er thuis achter dat ze 2 weken per jaar ‘ hun’ gekochte time appartement mochten bewonen. ‘ Jan..we motten weer naar dat appartement op Tenerife!’. Wanneer lieverd? Morgen dus hup hup inpakken en vergeet jouw rollator en mijn inklapbare scootmobiel niet! Maar het regent daar al 2 weken. So what..jij moest toch 250.000 euro uitgeven, weet je nog? Wanneer? Nou toen je nog geen Alzheimer had. Wie ben je jij eigenlijk? Weet ik veel, ik ben 87 en vergeetachtig. Getverderrie mijn luier lekt! Wat zeg je?
En zo wordt time geshared maar dan anders! Of…
Hier is Martijn Krabbé om u te helpen. Och, natuurlijk jij dus ‘ gaan we op vakantie?’ Ja en jullie mogen meedoen met ‘ wie is opgelicht?’
In het ‘ Massa is Kassa’ vakantiepark met chalets waar de ratten ook hun vakantie houden wonen nu ook vluchtelingen uit een ander Massa is Kassa park van de familie Gillis is Vuilnis. Maar, ik ben Martijn en daar staat Wendy , Chantal want zij gaan mee om u te begeiden in pyama! U kraamt onzin Martijn! Klopt! Onzin kost time en dat deel ik met u, zeg maar time is kostbaar maar sharing is het toverwoord. Lieverd, ken jij deze Hans Klok? Nee! Dus.. hup hup we moeten naar het vliegveld want Kor Rennen Dombo plane staat klaar in ..in… , ach ik ben het vergeten. Wt zeg je? Niets, weet jij waar mijn bril en gehoorapparaat is? Wat zeg je? Goedeavond, iek ben Oleg en dit is Svetlana we komen uot Kiyv en komen op uw huis passen ! Dus..opzouten, Da!
Help, help.. wat nu help schat? Nou..gewoon help, mij even met het vinden van mijn gebit. Nee, je hebt dat verhuurd aan Olga jouw nicht uit Moskou! Njet!
Reality tv maken waarin Koert-Jan en familie heftig van het padje raken.