Mijn hoogbegaafde buurman oom Jort is vloerbedekking aan het leggen als ik binnenloop. Wie doet dat nog, vloerbedekking leggen als je een harige hond hebt die nog lang niet van plan is de wereld voorgoed te verlaten?
Op z’n knieën en met een rood hoofd slaat oom Jort loeihard en hijgend de laatste spijkertjes door het tapijt. Hij vertelde gister dat hij dan tenminste zeker is dat het spul blijft liggen.
Ik wijs hem behulpzaam op een bobbel ergens onder het tapijt. Ongeveer in het midden van de kamer. Hij kijkt eerst vragend, dan geïrriteerd en tenslotte met opkomend begrip naar de bobbel. Hij wordt nog een paar tinten roder.
“Merde!” vloekt hij. “De nijptang! Niet opgelet! Heergod-sakkerment! Honderd zakken gort voor de nonnen, krijg de hubelcelubes!” vloekt hij driftig.
“Niets voor jou om zo te vloeken,” merk ik op.
“Dat is geen vloeken, amice. Dat heet verwensingen uiten.”
Wij gaan in de keuken zitten en hij zet de tv aan. De zoveelste talkshow. “Kijk,” wijst hij. “Die vrouw ken ik. Zat ik bij in de klas vroeger. Ze was het mooiste meisje van de klas. Kennelijk komt ze het nieuwe seizoen van Jaap Jongbloeds programma Het mooiste meisje van de klas promoten.”
Jort schenkt twee glazen wijn in: “Ze was vroeger heel bescheiden. Heel verlegen ook. Ze vond het verschrikkelijk om mooi te zijn. Om niet op te vallen droeg ze altijd oude, te ruim zittende kleding. En ze kamde haar haar niet.”
“O! Wat erg voor die meid!” zeg ik meelevend.
Hij kijkt mij lang aan. “Je kan wel zo cynisch doen, maar het was echt een dingetje voor die meid hoor.”
Fotobron: Pixabay.com
De talkshowhost begint nu een discussie over de oorlog in Oekraïne. Iemand (aan zijn tenue te zien kennelijk lid van een blaaskapel) neemt het woord. Het blijkt echter een generaal, in vol ornaat met alle sterren, strepen en toeters en bellen op z’n jasje. De generaal gaat de oorlog duiden. Hij kijkt er heel serieus bij. Hij blijkt een generaal buiten dienst te zijn. Of met pensioen. Fascinerend. Waarom zou je dan nog in zo’n blaaskapelpak aan die tafel gaan zitten?
Na een kwartier oeverloos gezeur heeft hij het ineens over de Oekraïners die aan de verliezende hand zijn en zich nu moeten bezinnen op een manier om te bepalen hoe ze het Rusland-probleem nu moeten “aanvliegen.”
Oom Jort neemt nog een slokje: “Aanvliegen? Dat is vrij simpel, Kapitein Iglo,” merkt hij op. “Kwestie van een no-flyzone instellen.”
“Ja, zo simpel kan het zijn,” antwoord ik. “Dat die generaal daar nou zelf niet op komt. Best wel geniaal bedacht voor iemand die net een nijptang onder het tapijt heeft gespijkerd.”
Oom Jort opent nog een fles. Hij vult slechts één glas…
Ach, waarde Paco. Carnaval is nog gaande aan de tafels met duiders influencers (verwar niet met influenzarers). Sterren, medailles, strepen wat een onzin. ‘Ik salueer niet voor clowns ‘( Bertje uit Drente, dienstweigeraar. Demonstreerde in 1972 voor de afschaffing van marcheren en salueren op het dorpsplein voor het standbeeld van de lokale kapelaan, maar dat terzijde).
Ik heb een no fly zone voor flies sinds het anti vliegengordijn in de tuin hangt. Ach, ach… Koning, Keizer, Dictator, Admiraal schijten doen ze allemaal om daarna te salueren voor de eigen drol!, maar dat heb ik uit betrouwbare bron en infaecesfluencer! Je gaat er spontaan van kakken!
Die laatste zin als teken dat je op kan hoepelen. Haha