Bron: Pixabay.com
Boer Zoekt Vrouw. De lezeressen van HoeMannenDenken zijn fan. Op sociale media klitten ze samen en melden hunkerend dat boer Rob helemaal niet gecharmeerd is van Sonja. Liever staart hij minutenlang zwijgend naar de kont van een Fries-Hollandse melkkoe. Overall aan, pet op het hoofd en een stronk prei onder de arm.
Verstilde hartstocht, prachtig vinden ze dat.
De boer is helemaal in. Waren het vroeger vreemde kreten slakende, onbehouwen wezens, nu zijn het de harde werkers van Nederland. Volgens Yvon Jaspers herkent iedere Nederlander zich in Boer Zoekt Vrouw.
Dat is slecht nieuws, want wie herkent zich nu in deze contactgestoorde agrariërs? Mannen van veertig die nog steeds bij hun moeder thuis wonen. Types met een vergeelde poster van Olivia Newton John boven het bed, die vurig hopen dat hun toekomstige vrouw een lekker spiegelei kan bakken. ‘Met beide benen op de grond’ heet dat dan.
In werkelijkheid is Boer Zoekt Vrouw de plattelandsversie van Knoop In Je Zakdoek.
Ga maar na: eeuwenlang was de Nederlandse boer aangewezen op inteelt. Als koe Clara niet stil wilde staan, klom hij in de bedstee woest snuivend op zijn zus. Dat is de reden waarom agrariërs vandaag de dag zo vreemd praten. Wij noemen dat liefkozend ‘dialect’, maar het is een aangeboren afwijking.
Een handicap waarmee de hedendaagse boer maar slecht kan leven. Vandaar dat comazuipen. Overigens ook de reden waarom een tractor niet harder mag dan zestien kilometer per uur. Kan het pluimvee net op tijd opzij stuiven voordat boer Rob stomdronken de kippenren op zijn erf aan gort rijdt.
En de schade? Daarvoor zijn die Europese landbouwsubsidies bedoeld.
