Terwijl ik bij mijn hoogbegaafde buurman oom Jort thuis een kop koffie drink, laat zijn tv beelden zien van iemand met het apenpokkenvirus. Volgens de presentatrice zijn er geen nieuwe gevallen meer.
Het geheel wordt prachtig in beeld gebracht. Alsof wij kijken- volgens oom Jort – naar een kunstwerk met een pigmentgehalte, kleurkracht en dekkracht die zijn weerga niet kent.
Op de achtergrond vermoed ik een hijgerige Ab Osterhaus die alweer in de startblokken staat om het geheel op dynamische wijze naar een dramatische climax te analyseren. Daarom vraag ik oom Jort om de tv uit te zetten.
Fotobron: Pixabay.com
Oom Jort wijst voor hij de tv uitzet naar de presentatrice van het programma. “Dat is een zus van mijn oud-collega,” zegt hij. “Lobke heet die oud-collega, als ik mij goed herinner. Ik werkte toen bij een makelaarskantoor. Lobke werd ontslagen vanwege een drugsverslaving, begreep ik. Ze begon ook bomen te knuffelen en zo. Ze vertelde ooit aan een collega dat toen zij eindelijk een boom had gevonden die terug knuffelde, zij hem ging aanklagen wegens ongewenste intimiteiten. Serieus! Van een andere oud-collega, Henk-Jan, hoorde ik dat Lobke bij de koffiemachine heel enthousiast over het voorval met de boom vertelde. Henk-Jan troostte haar waar hij kon en gaf haar gelijk dat ze de boom aanklaagde. Maar op het moment dat Lobke over de spirituele groei van haar spataderen begon te vertellen, merkte Henk-Jan dat hij eerder dan verwacht van zijn cafeïne-verslaving af was, haha. Uiteindelijk ging Lobke maar over op een andere hobby: zingen. Zij nam met beperkte middelen een heel persoonlijk album op. Over dat zij dingen voelde en zo. Ik heb de cd nog ergens liggen geloof ik. Het bleef overigens slechts bij één album, hoewel ik wel besef dat dat weer onaardiger klinkt dan dat ik bedoel. Ik hoorde dat vorige week allemaal van Henk-Jan die mij bijpraatte. Nou moet ik wel zeggen dat Henk-Jan zelf ook een zeer aparte verschijning is. Hij is één meter zestig en wellicht om die reden cultiveerde hij een zenuwtic. Henk-Jan is namelijk zo’n jongen die net zo lang op hoge snelheid in zijn koffie blijft roeren totdat het je echt gaat irriteren. Ken je dat? Daarnaast choqueert hij met zijn politiek incorrecte opmerkingen alle vrouwen in zijn buurt. Met zijn opmerking tegen Lobke: ‘Breek hier je mooie hoofdje maar niet over,’ haalde hij het bloed onder de nagels van het vrouwelijk personeel vandaan. Maar wat de deur dicht deed, was zijn opmerking die hij door de telefoon maakte tegen een cliënt die bij ons een huis wilde kopen: ‘Dag mevrouw, met de makelaar. Ik heb een tegenbod op het huis dat u wilt kopen. Mag ik uw man even?’ Overigens heeft Henk-Jan zijn ontslag genomen. Hij is nu fulltime schrijver bij een schrijverscollectief. Nog niet zo lang geleden schreef hij een boek over het zelf ontwerpen van IKEA-kasten. Dat wist hij in slechts 500 pagina’s uit te leggen. Als je het boek binnen een week bestelde, kreeg je er een gezinspak antidepressiva bij. Uit voorzorg gaf het schrijverscollectief meteen een oeuvre-award aan Henk-Jan omdat niemand durfde toe te geven dat ze niets van zijn boek begrepen.”
Om te voorkomen dat oom Jort door blijft zeuren, doe ik de tv weer aan. Talkshow Op1. Ab Osterhaus! Met de tong uit zijn mond en het zweet op zijn voorhoofd zit hij klaar om de toch al angstige mensheid bij te praten over dat pokkenvirus.
En zoals gewoonlijk staat oom Jort direct paraat met een bijnaam: “Als we dáár onze Abje Pokkenvirus niet hebben…”
Waarde Paco! Momenteel reis ik door het mooir Noorwegen, maar dat terzijde ‘Apen’ betekent hier ‘ open’ en ja in ons land gaat alles open. Zo is er een aantal medeburgers die stokken, boksbeugels, maskers, vuurwerk meenemen op de handhavers te belagen!, maar ook dat terzijde.
Pokkuh, seg..pokkuh ..pokkuh, seg naar of ..
Ik ga alvast beginnen met toiletpapier te hamsteren want met dat pokkevirus weet je maar nooit.
Eindelijk teruggevonden, ik was je kwijt.
Eigenlijk zijn alle virussen pokke virussen. Je zou zelfs gaan denken aan 4-Russen.