IBEROGAST: U bent nu klaar om te druppelen

15-07-2022 door Paco

Bron: Pexels.com

Ondanks alle schokkende wereldproblemen, wil ik het toch even hebben over de gruwelijke realiteit van het dagelijks leven. Waarom gruwelijk? Omdat je soms machteloos moet accepteren dat er maar van alles en nog wat aan je wordt opgelegd, waar je helemaal geen vat op hebt. Zaken die soms kleine en vaker heel grote irritaties opleveren.

Meestal weet ik het wel weg te slikken. Af te doen met ‘het is niet anders’. Of te denken: ‘ik kan mij er boos over maken, maar wat schiet ik ermee op?’
Maar er is altijd één druppel die de emmer doet overlopen. In mijn geval heet die druppel: IBEROGAST!
Iberogast? Wie of wat is Iberogast?

Iberogast is een kruidengeneesmiddel voor maag- en darmklachten. Het is zonder recept te koop bij apotheek of drogist. Soms gebruik ik het als ik zwaar en te overvloedig getafeld heb.
Zoals ik zei; Iberogast is een kruidengeneesmiddel. En dat één van de negen kruiden die het bevat, stinkende gouwe heet en in verband wordt gebracht met leverbeschadiging, zou mij al hebben moeten waarschuwen.

Maar nee hoor. Ondanks mijn feilloze intuïtie, ging er geen enkel belletje rinkelen. Ik kwam er pas achter toen ik onderzoek ging doen naar een heel andere Iberogast-kwestie. Minder erg dan leverbeschadiging, maar voor mij irritant genoeg.

Omdat mijn laatste flesje Iberogast leeg was, spoedde ik mij naar de drogist en kocht een nieuw flesje. Niets aan de hand. Tot zover even geruisloos als anders. Totdat ik het middel in mijn nieuwe flesje wilde gebruiken. Normaal gesproken deed ik dan de dop van de fles en druppelde tien druppeltje op een lepeltje en vervolgens was het: slikken maar.

Dat was Iberogast kennelijk te simpel. Daarom vonden zij een nieuw soort druppelmethode uit. Je krijgt nu met het flesje twee (!! zei ik twee?), ja, twee dopjes geleverd. Een groene en een witte. Die zitten op het flesje gedraaid. Wanneer je die dopjes eraf draait, stroomt de irritatie, tenminste bij mij, met grote golven mijn brein binnen. Behalve de twee dopjes zit er ook nog een druppelaar in verwerkt. We hebben het hier over een flesje waarvan de verpakking intussen duurder is dan de inhoud. Vermoed ik…

(tekst loopt verder onder de afbeelding)

Fotobron: Paco

Kortom, ik kan er geen touw aan vastknopen. Na een kwartier goochelen met de dopjes ben ik nog even ver. Ik pak het doosje en kijk er verdwaasd naar. En zowaar, ik zie een tekeningetje, een soort gebruiksaanwijzing à la IKEA. En onmiddellijk komt er een waas voor mijn ogen.

Niet alleen vanwege de tekening zelf, maar vanwege de uitleg. Het begint met: draai de witte dop los en gooi deze weg (?) Plaats dan de meegeleverde druppelaar in de groene dop en schroef deze stevig vast. U bent nu klaar om te druppelen.

Bent u wel helemaal lekker, dames en heren van Iberogast? Welke zieke geest in uw organisatie heeft dit uit zijn of haar brein weten te persen? En erger nog, door de directie laten goedkeuren en uitvoeren?
In welke eeuw leeft u als u iedereen voorschrijft de witte dop weg te gooien. Die dop is van plastic, Iberogast! Hebben we al niet genoeg plastic in het milieu geslingerd? Wat voor reden zit daarachter? Hoe meer plastic in het milieu, hoe meer maagklachten bij de consument, hoe meer verkochte iberogast-flesjes? Is dat de bedrijfsstrategie bij u?

U zou door deze ondoordachte daad, want anders kan ik het milieutechnisch gesproken niet zien, een berisping moeten krijgen. En dan heb ik het nog niet eens over het ‘consumentje pesten’ wanneer het gaat om het onnodig ingewikkeld maken van het plaatsen van de dopjes.

Om met Henk Spaan te spreken: Vuilnisman! Mag deze zák ook mee?