Fotobron: Pixabay.com
Mijn hoogbegaafde buurman oom Jort is op vakantie. Ergens in een dorp met veel medeklinkers in de naam, op een eiland in Wales.
Beste amice Paco,
Even een berichtje uit Llanfairpwll. Heb hier een hotelkamer geboekt via een Gristelijk culturele groepsreisorganisatie. Ja amice, ik begrijp je verwarring. Maar soit, je moet wat als je de kans op een paar hooligans in je reisgezelschap wilt reduceren tot nul. Dus waar kun je je dan beter bevinden dan in een gristelijk gezelschap, toch? En die zesennegentig galmende psalmen per dag moet ik dan maar voor lief nemen. Ja toch?
Maar hoe dan ook, en geloof me of geloof me niet.:Het valt gruwelijk tegen. Neem het zand aan het strand. Dat is gewoon geel! Geel, ja! In plaats van het beloofde wítte!
Verder was mij, bij de hotelkamer, een keukentje beloofd. Dat keukentje bestaat uit een kastje met een koffiezetapparaat erop. En een lade met bestek.
Ontbreekt er een eiersnijder(?) Ongekend! Je weet hoe perfectionistisch ik ben en hoe ik gesteld ben op alle puntjes op alle i’s.
Dan het tv-gebeuren. Slechts 96 zenders. En wat denk je? Geen Eurosport! Ik kan geen Eurosport kijken. Niet dat ik daar ooit naar kijk thuis, maar het gaat om het principe. Elke hotelkamer hoort standaard toegerust te zijn met zenders als Eurosport. Zoals er ook standaard in elke keuken een eiersnijder aanwezig behoort te zijn. Begrijp je waar ik heen wil, amice? Begrijp je mijn frustratie?
Wat ik ook mis hier, zijn theelepels. Die zijn er gewoon niet. My God! Ik bedoel, ik gebruik minimaal 430 theelepels afwasmiddel per dag. Dus als die lepels er niet zijn, grijpt mij dat bij de keel. Dan voel ik een aanval van hyperventilatie opkomen.
Je weet toch dat ik van techno uit Los Angeles houd? Zuid-Los-Angeles om precies te zijn, vlak bij die ene supermarkt, om de hoek bij McVitties. Je weet wel. Waar ik toen een maand verbleef, alleen al vanwege die techno. En wat denk je? Wordt er alleen liftmuzak gedraaid in het hotel waar ik nu zit. Te gruwelijk voor woorden! Liftmuzak in de vorm van Ierse volksliedjes. In Wales, mind you!
Dat is hetzelfde als in Griekenland op vakantie gaan, om dan in je hotel Frans Bauer in de lift te horen krijsen.
En dan de bloody limit: Collectanten! Thuis staat er minimaal zes keer per week een collectant bij mij aan de deur. Het zij voor de Darmstichting voor behoeftige honden, dan wel voor te klein geboren singer-songwriters zonder baard. Stel je effe voor, ja! Binnen een week had ik hier négen, ik herhaal négen collectanten voor mijn hotelkamer staan. Heb ik uiteraard over geklaagd bij de directie hier. De directie! Beter gezegd; de directeur. Een ventje dat er niet uit ziet.
Kan ik gewoon niet uitleggen, maar soit, laat ik een poging wagen die het dichtst in de buurt komt en hem recht zou doen: 1,55 meter, de reuk van een natgeregende langharige hond, gecombineerd met het vormloze hoofd van een knaagdier met veel te grote tanden. En het praat alsof het een stekelvarken probeert door te slikken. Meer hoef ik niet te zeggen. Dan weet je genoeg.
Kortom, echt zo’n niets aan de hand vakantie waar ik altijd zo van kan genieten.
Laat mij weten hoe het in Holland gaat.
Groet,
Oom Jort
Hier nooit collectanten aan de voordeur. Je begrijpt dus dat ik heel erg gefrustreerd rondloop.
Ik heb mijn foto op de voordeur geplakt met tekst: Hier waak ik! Nooit meer een collectant die aanbelt.