Foto: Pexels.com
Tegen de tijd dat ik met Andrea matchte had ik een tweedehands Renault Clio aangeschaft. Ik voorzag nog dates in Utrecht, Hilversum en zelfs Zwolle. Maar eerst ging ik naar Loosdrecht, waar Andrea aan het water woonde. Op Tinder had ze een stuk of vijf foto’s geplaatst met één lelijke ertussen als een soort van waarschuwing: “Kijk Uit! Eigenlijk zie ik er zo uit. Maar als ik mijn best doe met make-up, in het goede licht sta en de juiste pose aanneem, zie ik eruit als op de andere vier foto’s.”
Ik heb de juiste skillset om dingen die ik niet wil zien, niet zie. Dus na wat heen en weer ge-app over alle overeenkomsten die we hadden en wat seksuele toespelingen mijnerzijds en afbeeldingen van haar blote benen stapte ik in de auto, draaide de raampjes naar beneden en tufte naar Loosdrecht.
Ze woonde op een camping in een stacaravan aan een slootje dat, met enige fantasie, deel uitmaakte van de Loosdrechtse plassen. Ik keek over de houten schutting en zag haar bezig met het huishouden. Dat wil zeggen, ze gooide kleding en allerlei troep een kamertje in.
‘Hallo!’ riep ik.
Andrea keek verschrikt om.
Ik was te vroeg en zij had nog geen make-up opgesmeerd en stond nog niet in de juiste pose in het goede licht. Op zich wel een mooie badjas, alleen de pantoffels waren een afknapper.
‘Kom verder,’ zei ze.
De schuttingdeur piepte en Andrea liep me tegemoet. We zoenden op de wangen, zij twee keer, ik drie.
‘Ga maar zitten,’ zei ze. Ze wees naar de gevlochten Gamma-bank tegen de schuur. ‘Ik ben nog niet helemaal klaar. Wil je wat drinken?’
Ik zat met een alcoholvrije Amstel naar de rotzooi om me heen te kijken. Op het onderhoudsvrije gazon lagen twee kapotte fietsen, een paar verfemmers met aangekoekte rollers, een leeggelopen opblaasboot, stapels bouwmaterialen en een kliko waar lege wijnflessen bovenuit staken. Allemaal J.P. Chenet, de snackbarwijn die vroeger bekend stond om de fles met de scheve hals maar nu, vreemd genoeg, een fles met een deuk in de buik had.
Het kostte Andrea niet meer dan een kwartiertje om aangekleed, opgemaakt en met het haar in model tevoorschijn te komen. Ze had een vers flesje 0.0 in de ene hand en in de andere een fles Prosecco. ‘Bubbels,’ zei ze. ‘Om de date te vieren.’ Ze popte de plastic kurk van de fles en schonk zichzelf in. We proostten.
‘Ben je aan het verbouwen?’ vroeg ik.
‘Ja, ik ben er net vorige maand ingetrokken. Nogal een moeilijke scheiding achter de rug. Mijn man is een paar jaar geleden van een tribune afgevallen en heeft daar hersenschade bij opgelopen. Natuurlijk verzorgde ik hem met alle liefde, maar hij was veranderd. Zijn karakter… hij was agressief geworden, altijd boos. Onhandelbaar.’
Nu al een kut-date, dacht ik, maar ik zei: ‘Jezus, wat rot voor je.’
‘Ik ben bij hem weggegaan, dat was heel moeilijk. Mijn dochter is bij hem gebleven, ze is boos op mij. Ze vindt dat ik hem in de steek heb gelaten, maar ik kon niet meer. En nu woon ik hier, op een camping en moet ik alles alleen doen.’
Haar make-up begon uit te lopen. Ik schoof dichterbij en sloeg een arm om haar heen. Ze bleef onbewogen zitten snikken. Ik schonk prosecco bij en ze nam een slok. ‘Sorry hoor,’ zei ze.
‘Het wordt fris,’ zei ik. ‘Laten we naar binnen gaan.’ Troost-seks, dacht ik. Ook voor haar een goede afleiding.
Binnen ging ze niet naast me op de bank zitten maar tegenover me op een campingstoel. Ze was enigszins hersteld en dronk haar derde prosecco. ‘Wat zoek jij in een relatie?’ vroeg ze.
‘Vooral plezier,’ zei ik.
’Seks, bedoel je?’
‘Nou, nee. Seks is belangrijk, maar plezier… Ik bedoel het leuk hebben met z’n tweeën, niet te complex.’
Ze keek alsof ze me niet geloofde.
‘Welke tribune is je ex afgevallen?’
‘Arena,’ zei ze. ‘Tegen Barcelona.’
‘2-0,’ zei ik.
‘Lekker belangrijk,’ zei Andrea en ze begon weer te snikken.
‘O, sorry,’ zei ik. Ik stond op, knielde naast haar en omhelsde haar onhandig. Ik wreef over haar rug en zij huilde op mijn schouder. Ik wurmde mijn hand onder haar truitje en streelde haar huid. Mijn andere hand kwam erbij en Andrea kuste al snotterend mijn nek.
‘Kom,’ zei ik. ‘We gaan naar bed.’
Ze gaf eenvoudig mee en ging me voor naar de slaapkamer. ‘Het is een rommeltje,’ zei ze.
Het matras zat ingeklemd tussen 3 wanden en vulde het hele kamertje. Alleen aan het voeteneinde was nog wat ruimte, daar lag alle troep die ik haar eerder naar binnen had zien smijten. We stapten over de zooi en gingen liggen zoenen. Ik wurmde haar truitje uit en trok haar BH stuk. Zij zette haar nagels in mijn rug en kuste me als een bezetene. Ik rukte me los, trok mijn kleren en haar broek uit. Schaamhaar, grasveld, wuivend riet. Ik smeet mijn sokken naar achteren en beklom Andrea.
Na de seks stak zij een sigaret op en ik kleedde me gelijk weer aan. Eén van mijn sokken was onvindbaar. Andrea trok haar badjas aan en hielp zoeken tussen de stapel kleren, handdoeken, tuingereedschap, boodschappentassen, tijdschriften, en make-up spulletjes. Maar de sok was verdwenen.
‘Je kan wel één van mijn kousen lenen,’ zei ze.
‘Nou,’ zei ik. Ik denk dat ik maar met één sok naar huis ga.’
‘Vind je me wel leuk?’
‘Ja hoor,’ zei ik en ik zoende haar als bewijs.
Ik trok de deur achter me dicht. Zonder muziek reed ik door het donker tussen de bomen door. Mijn telefoon piepte. Een appje met de foto van de missende sok en de tekst: “Kom je hem snel ophalen?” Met een knipoog-emoticon en een hartje.
Ik zette de auto langs de kant van de weg en typte: “Daar moet ik even over nadenken.”
Ze reageerde binnen twee seconden: “Jij bent mij niet waard!”
Ze had natuurlijk gelijk. Ik startte de auto en keek naar mezelf in de achteruitkijkspiegel. ‘Lul,’ zei ik en toen stuurde ik de weg op.
Deel 2 van deze serie vind je hier en deel 4 hier
Genoten van je verhalen. Ga je boek kopen.