Alle technoblogs ontploften bij het nieuws over de alleskunner ChatGPT, die op basis van kunstmatige intelligentie en een duizelingwekkende rugzak vol data alles zou kunnen schrijven wat je het programma opdraagt. De eerste resultaten waren sensationeel en de recensies juichend. Romans, essays, columns, outlines voor tv series, sollicitatiebrieven, programmeren; Binnen een minuut was het resultaat binnen.
Ik nam de proef op de som (zie onderstaand screenshot) en gaf Chat o.a. de opdracht een Kronkel te schrijven in de stijl van Simon Carmiggelt. En het moet gezegd, hij heeft de sfeer te pakken. Ook de zinnen lopen soepel, maar daar blijft het bij. De virtuositeit van het echte werk is ver weg. Geen metafoor te ontdekken. Ook andere opdrachten waren netjes, maar op het niveau 4 HAVO.
En dat zal voorlopig de doelgroep zijn die er vrees ik het meeste gebruik van zal maken. Werkstukken, presentaties, een paar opgelegde foutjes erin en het is niet meer van echt te onderscheiden. Maar rijmen kan ie niet, een Trijntje Fop of een snelsonnet ging zijn krachten te boven.
Dit echter is nog maar het begin, voor je het weet win ik de Libris. De toekomst voor de schrijvende beroepsgroep is duister met de komst van ChatGPT…