Mijn ex-buurvrouw, die zichzelf ooit een conversation starter noemde, geeft een soort house warming party. Zij kocht vorig jaar een nieuwe woning in een chique buurt. En omdat ze net daarvoor een cursus Frans voor beginners succesvol afrondde, noemde zij deze chique buurt ‘un quartier pour l’entrepreneur qui réussit qui est arrivé.’
Sinds die tijd heeft zij een meter of zes aan de woning aangebouwd. “Ten koste van mijn jardin,” zuchtte zij bij mijn binnenkomst.
In de kamer, waar je een fiets nodig hebt om op tijd in de keuken te arriveren, zitten en staan een stuk of zestig gasten. De muziek staat vrij hard. Niet dat iemand van de gasten dat opvalt, want de meesten staren bewusteloos naar het schermpje van hun mobieltje. Gesprekken worden bijna niet gevoerd.
Ergens midden in de kamer zie ik mijn hoogbegaafde buurman oom Jort in gesprek met de plaatselijke dorpsidioot, Harry Brak. In de supermarkt verzorgt hij de vleeswaren, reden waarom oom Jort acuut vegetarisch werd. Harry gelooft dat er ufo’s in holle ruimte onder de ijskappen staan geparkeerd, maar dit terzijde.
Op feestjes staat hij altijd moppen te tappen. In de supermarkt trouwens ook. Van die schijtlollige grappen. En meestal gebruikt hij in elke zin wel een keer het woord fucking.
“Hoi, Paco, zie je die vrouw daar?” begroet hij mij. Hij wijst naar een vrouw die landelijke bekendheid geniet als presentatrice van infantiele quizjes. “Fucking geestig toch, zo’n publieke vrouw in ons midden?” roept hij met een vette knipoog.
Oom Jort schudt beschaamd zijn hoofd: “Het is evident dat er geen afkickklinieken voor domheid bestaan,” merkt hij op. “Maar zou dat wél het geval zijn dan zou jij als eerste in aanmerking komen, Harry.”
Harry ontgaat het statement en neemt een slok van zijn bier. “Ik heb fucking promotie gemaakt,” zegt hij trots. “Ik ben gevraagd om souschef te worden in de supermarkt.”
“Denk je dat je dat aankan?” vraagt oom Jort, belangstelling veinzend.
“Ja hoor, ik heb nog nooit fucking gefaald.”
Oom Jort kijkt hem met één opgetrokken wenkbrauw aan: “Ja, maar je hebt dan ook nog nooit iets geprobeerd.”
“Zou er niks sterkers zijn dan dit fucking bier?” vraagt Harry alsof hij niets gehoord heeft.
“Jazeker,” antwoordt oom Jort. “Een kilometer verderop, vlak bij de keuken staat het buffet. Daar zag ik een fles strychnine staan. Op het etiket stond: ‘voor de durfal,’ dus dat valt wel in jouw categorie.”
De bekende presentatrice loopt richting de uitgang. Harry kijkt haar verlekkerd na: “Daar gaat de onbemande publieke vrouw,” zegt hij lachend.
“Word jij nooit moe van die ongekend melige geintjes van je?” vraagt oom Jort.
“Nee hoor. Lachen is fucking gezond. Dat is de hele zin van het leven. Die shit heb ik zelf in de derde klas uitgezocht.”
‘Gelukkig’ komt onze gastvrouw aanlopen. Ze heeft een blad salades in haar handen: “Les messieurs aimeraient-ils une assiette de délicieuse salade maison?” vraagt ze glimlachend.
Harry weigert met opgeheven handen: “Ik weet niet wat je allemaal brabbelt, schat, maar nu haak ik af,” zegt hij. “Een feest is nog nooit met een fucking salade gezellig geworden. Waar zei je ook alweer waar die fucking strychnine stond, Jort?”
Daarna beent hij weg.
Onze gastvrouw staat er bedremmeld bij. Wij nemen een bordje salade. Oom Jort knipoogt naar haar. “Ach,” zegt hij. “Waar hij vandaan komt is fuck niet eens een woord, maar een komma…”
Met de fiets door de woonkamer. Wie het breed heeft laat het breed hangen.
Heer Paco, waarde mede absurdist!
Leve het vrije woord!, maar dat terzijde!
Tsja zekers, zij zou zeggen in een tv uitzending, waarbij – voordat je snel naar een tv zender gaat dat hersenverweking tegengaat. Bagger met dezelfde mombakkes, gemaakt geinteresseerd praten met kandidaten. ‘ vertel eens hoe u heet en wat uw hobby is? Mijn naam is Tante Truus uit Berghem en ik hou van de echte Bossche Bol van Jan de Groot!!en mijn hobby is er minimaal 8 van te eten op een zaterdagavond als ik u zie op de televisie en nu… nee, ik ga niet janken hoor.., nu doe ik zelf mee. Maar Tante Truus, mag ik u zo noemen? ‘ Ja, dat mag’ Niet huilen, ik ben het maar! Chantal in pyama. ‘ Ja dat zie ik, maar ik heb geen pyama aan’ Applaus voor Tante Truus, ze zit in het verkeerde programma. Over naar de break! Tante Truus en nu opzouten naar Studio 22 waar u moet zijn bij’ wie draagt de kleinste string’ Dank Chantal maar mijn string us verdwenen tussen mijn billen! Hup, hup Truuske uit Brabo land… wegwezen nu….!
En weg is Truus!, maar dat terzijde. Terug naar uw Story about the Crazy Media Park Organisation of Talpa the animal. Terug naar de keuken met Jannie achter het kookeiland dat onbewoond is. Zo, zo .. waar kan ik een koekenbakker pan vinden hier? Daar Jannie de 4e la van rechtsboven naast de verkeerd geplaatste afzuig kap want dat afzuigen moet op mondhoogte plaatsvinden. Ja, ik heb geklaagd bij de autoriteit Kookeilanden voor hoger opgeleiden, afdeling Promoverdomme.. U kent die reclame toch? Nou Jannie..wat gs jd bakken braden, grillen stomen? Ho ho niet zo snel : ik ga laten zien aan alle 500 kijkers hoe je een kip kan braden in warm water. Oh kan dat dan? Ja, wel eerst verdoven met een drug gevulde injectie spuit. 0,3 ml minimaal als booster tegen de vogelgriep. Zo’n kip kaket dan nooit meer en u kunt verder als een kip zonder kop onzin te bazelen voor het publiek!
Wat drinken we bij de gebraden kip? Een glas gevuld met ochtend urine eerst zelf urineren, dan luistert u naar het eigen geseikt! We beginnen met deze wipkip, reeds dood en van de gesloopte speeltuin in Amsterdam – West.
Effe fucking kort: Leuk stukkie.