Bron: Pixabay.com
In de wachtkamer van de tandarts pak ik een tijdschrift. Dat moet een oud exemplaar zijn, want op de voorkant grijnst het hoofd van René van der Gijp, oud-voetballer en mede-presentator van Vandaag Inside mij toe. Daaronder in grote letters: VAN DER GIJP WINT DE NS PUBLIEKSPRIJS. Het blijkt om van der Gijps boek De wereld van Gijp te gaan. Het tijdschrift stamt uit 2017. Dat verklaart veel.
Hij won voor de tweede keer die prijs. Er zijn veel meer van dit soort boeken over het leven van sporters. En allemaal hebben ze met elkaar gemeen dat er meer dan honderdduizend exemplaren van verkocht worden. In de wereld van de literaire schrijvers vinden ze dat helemaal niet geestig. Ze kijken daar met veel dedain neer op dit soort “producten.” Met name schrijver Tommy Wieringa liet zich ooit ergens ontvallen dat hij het maar niks vond dat van der Gijp de NS Publieksprijs won met zijn boek.
Daar is, vanuit Wieringa’s point of view, wel wat voor te zeggen. Ik bedoel, als gearriveerd schrijver voor de literaire elite is het best sneu dat Van der Gijp meer dan driehonderdduizend exemplaren verkocht. Dan steken de negenhonderd verkochte exemplaren van Tommyboy daar toch wel schril bij af. Dan vreet je het liefst je pen op. Zeker in de wetenschap dat een gemiddelde voetballer goed kan voetballen, maar qua schrijven niet veel verder komt dan het, min of meer, foutloos componeren van het dagelijkse boodschappenlijstje, maar dit geheel terzijde.
Ik blader door. Een artikel over empathie.
Vrouwen wordt over het algemeen meer empathisch vermogen toegedicht. En ze beschikken over veel minder testosteron dan mannen. Volgens een artikel in de Proceedings of the National Academy of Sciences blijkt dat hoe korter de wijsvinger ten opzichte van de ringvinger is, hoe groter de blootstelling aan testosteron is in de baarmoeder. Omdat autisme mede gerelateerd is aan empatisch vermogen, stelt het artikel ten slotte dat er mogelijkerwijs een relatie is tussen autisme en testosteron in de baarmoeder. Nader onderzoek moet dit uitwijzen. Ik kijk automatisch naar mijn ringvinger. Even lang zo te zien. Het stelt mij gerust.
Na de tandarts bezoek ik mijn hoogbegaafde buurman oom Jort. Hij kijkt tv. Een oude aflevering van een voetbal-talkshow. Ex-voetballer Wesley Sneijder vertelt op smeuïge wijze over de avond waarop ze voor een uitwedstrijd in een hotel overnachtten en dat er buiten een meute hooligans van de tegenpartij de spelersbus in brand probeerde te steken. Wesley, die een kamer deelde met ploeggenoot Rafael van der Vaart, snelde naar het raam om te kijken wat er aan de hand was: “Kijk, Raf! Ze proberen de bus in de hens te steken!” schreeuwde hij naar Van der Vaart. Maar Rafael was in geen velden of wegen meer te bekennen. Die was in doodsangst onder zijn bed gekropen.
Oom Jort lacht kakelend om de anekdote: “Het lijkt mij evident hoe ze die Van der Vaart later noemden in de kleedkamers,” grijnst hij vals.
Ik kijk hem afwachtend aan.
“Wat dacht je van Van der Lafvaart,” hikt hij, nog steeds lachend om zijn mislukte grap.
Ondertussen wordt er aangebeld. Als oom Jort terugkeert in de kamer, heeft hij een pakje in zijn hand. Het blijkt een pak herenslips te zijn met extra vulling aan de voorkant en bij de billen. Er zit een kaartje bij van ene Vera: Hij leest het met een bleek gezicht voor: ‘Lieve Jort, speciaal voor jou om je mannelijkheid naar een volgend niveau te tillen.’
Waarschijnlijk een vriendin die hij op zijn gebruikelijke botte manier heeft behandeld.
Ik kijk direct naar zijn handen. Zijn wijsvingers zijn beduidend korter dan zijn ringvingers. Als ik het niet dacht: te weinig empathisch vermogen. Dan is het pakketje plus kaartje van Vera beter te verklaren…
Ik zal hier maar niets schrijven over mijn wijsvinger en ringvinger. Daar heeft niemand iets mee te maken. Gelukkig lees ik geen tijdschriften.
Dergelijk ondergoed zie ik dan wel zitten. Ideaal om dragen tijdens het eerstvolgende familiefeest.
Empathie, enfin als dat te meten valt aan de lengte van vingers dan verklaart dat het artikel over het zoeken naar de clitoris.
Lange vingers is een lekkernij voor wie 1 naar de bakker en/ of supermarkt gaat en daar eerst gaat likken, in thee stoppen en dan souperen jawel!
‘De wijsvingers kwamen ook uit het oosten’, volgens een verhaal dat nog steeds verteld wordt aan de horende blinden en de zienden doof!
Een bezoek aan oom Jort zorgt toch altijd voor een opluchting na zo’n empathisch wereldgebeuren
Wie kent niet ern ‘ oom Jort’ in de eigen familie de vriendengroep of gcremeerd en zijn as in een urn op de vensterbank! Kijk, oom Jort stil zijn, we…missen zijn – met opgestoken wijs vingertje ‘ daar staat mijn bier nee liever een wodka, doe toch maar een single malt Schotse whisky of nee toch maar een glas spiritus. Oh, waarom dan? Ben alci..alca… alcu alcoholistische alcoholist.