Fotobron: Pixabay.com
Ik loop de goedkopere supermarkt in. In de gang met non-food artikelen staat een stellinkje met elpees. Beter bewijs dat echt vinyl in de lift zit is er niet, want als zelfs de goedkopere supermarkt er handel in ziet…
Grabbelend in de bak met zestiger jaren staat een oudere man. Het laatste haar piekt van onder de pet tot aan zijn schouders. Een herkenbare poging om de verloren jeugd en zichzelf voor de ondergang te behoeden.
‘Er gaat toch niks boven een lekkere elpee, niet?’
Hij kijkt me aan.
‘Meneer, elk tikje ieder ruisje brengt me terug, ik draai thuis niks anders. Het zijn oude vrienden.’
‘Precies, beaam ik. ‘Alleen al om ze al het uit de binnenhoes te laten glijden.’
‘En dan voorzichtig aan de rand vastpakken vanwege de vette vingers.’
‘De naald in die eerste groef…’
We rillen van gedeeld genoegen…
‘Kijk’, zegt hij, ‘wij zijn de doelgroep, allemaal oude hits…’
Hier Fairport, The Kinks…
We bekijken samen de achterkant van de hoes.
You really got me, Sunny afternoon…
‘Lazin’ on a sunny afternoon, pom pom pom pom pom pom…’
‘In the summertime‘, zingt hij mee…
‘He’s a well respected man’… Ik val in: ‘about town‘…samen doen we: ‘Doing the best things so conservatively.’
En dan plotseling zijn tweede stem… ‘And he’s all so good ad he’s all so fine...’
Een doordeweekse middag en we staan tekstvast en a capella in de Lidl…
Mensen kijken om…
Na Lola, vraagt een passerende medewerker of het ook wat zachter kan.
‘F*ck off‘, sist mijn nieuwe bandmakker: ‘Oudere jongeren, beetje respect!’
