Bron: http://hmd.plaatjesgenerator.nl
Zoon, gediagnosticeerd met McDD, haat het als mensen schelden met het woord ‘kanker’. Hij vindt het respectloos naar kankerpatiënten toe en hij zal te allen tijde mensen erop aanspreken als ze dat woord misbruiken.
Een aantal jaar geleden liet hij mij weten dat hij zijn haar wilde laten groeien. Minstens 30 centimeter moest zijn haar worden. “Weet je het zeker?” vroeg ik, “het kan zijn dat kinderen je meisje gaan noemen, of vervelende opmerkingen over je haar gaan maken.” Zoon heeft een vrij androgyn uiterlijk, en – omdat hij anders reageert dan de meeste leeftijdsgenoten – is al vaker het mikpunt van pesterijen. “Dat weet ik, maar ik doe het voor mensen die kanker hebben.”
Even was ik daar stil van.
Zoon had online uitgezocht hoe lang het haar moet zijn, zodat het gedoneerd kan worden.
In zijn hoofd had hij alle voor- en nadelen zorgvuldig overwogen. Als je lang haar hebt, moet je langer onder de douche staan. En je moet het kammen. Daarbij komt het in je gezicht te hangen tijdens het mountainbiken. Hij zou inderdaad als meisje worden gezien.
Maar hij was stellig. Het idee dat met zijn gespaarde haar een pruik gemaakt zou worden waar iemand heel gelukkig van werd, gaf de doorslag. “Dat is het minste dat ik kan doen, papa. Geld heb ik niet. Haren heb ik genoeg. En jij hebt én geen geld én geen haar.” Ik zag meteen een pruik, gemaakt van mijn overtollig borsthaar voor me, en ik kon mij met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat iemand daar gelukkig van wordt.
Image by Alejandra Jimenez from Pixabay
Het is niet makkelijk voor hem geweest.
Hij wordt met regelmaat voor meisje aangezien. Kinderen plagen hem omdat hij een staart heeft. Het haar zit in de weg en het zit supervaak in de klit, want wassen en kammen vindt Zoon maar stom.
Zijn haren hebben inmiddels de 30 magische centimeter bereikt. 30 Centimeter aan goudblonde, trotse lokken. Zoon heeft besloten om nog 5 extra centimeter te wachten. “Stel je voor dat de pruikenmaker mis knipt, dan heeft’ie nog wat extra haar om het weer goed te krijgen.“
Maar straks gaat zijn vlecht eraf, en de kapster zorgt dat het naar de juiste mensen gestuurd wordt.
Ik hoop dat de uiteindelijke drager er net zo’n warm gevoel van krijgt als ik.
Lees hier alle blogs over McDD.
