Op1. Gepresenteerd door Tijs van den Brink, de vleesgeworden godsvertegenwoordiger van de EO met naast hem Sven Kockelmann, de vleesgeworden demon die in de nachtmerries van elke door hem geïnterviewde politicus verschijnt.
De heren ondervragen het nieuwe management van de BoerBurgerBeweging (BBB); Mona Keijzer en Caroline van der Plas.
Mona is sinds kort toegetreden tot de BBB en heeft daarvoor het CDA verlaten. Daar wil ze niet over praten. Ze houdt niet van natrappen. “Dat zit niet in mij,” zegt ze bewogen.
Tijs wil dat best geloven, maar die zit met een klein opgekropt kwaadheidje in z’n evangelische maag omdat Mona een Christelijke partij heeft verlaten voor een boerenpartij. En je weet maar nooit hoeveel goddeloze boeren zich daar bevinden. Dus Tijs ondervraagt haar, voor zijn doen fel. Gelukkig zegt hij het niet, maar ik zie het hem wel denken: “Zal ik haar nu voor de gein eens Heiden Keijzer noemen?”
De dames zitten overigens soeverein aan tafel. Totaal niet onder de indruk van het indrukwekkende duo Tijs en Sven. Er zit nog een derde ondervrager aan tafel. Ene Thomas van Groningen, maar die brengt de avond verder, na een geniale verbale oorveeg van Mona, onder de tafel door.
En hoewel Mona en Caroline bijna foutloos de ondervraging doorkomen, kun je zien dat ze af en toe wel in de problemen komen. Op elke scherpe vraag van de ondervragers worden de ogen van Mona een fractie groter.
Ze brengt vervolgens haar handen vlak boven de tafel, spreidt de vingers van beide handen waarna ze de toppen van haar vingers naar de tafel laat wijzen. Of dáár het antwoord te vinden is. Als een soort mentale steun. Het lijkt bijna op smeken om een beetje geloofwaardig antwoord.
Als Mona echt heel erg in het nauw komt, probeert ze haar vingers nog verder uit elkaar te spreiden alsof ze een levenloos en uiteengereten kadaver van een recent aangereden kat op tafel legt. Ze praat er dan bij alsof er resten van het kadaver bij het optillen in haar mond terecht is gekomen.
Daar heeft collega Caroline geen last van. Zij wijst niet met gespreide vingers naar de tafel. Zij heeft haar ellebogen stevig op de tafel en laat Sven onomwonden weten dat hij niet zo uit z’n nek moet lullen, of woorden van gelijke strekking. Sven lulde helemaal niet uit z’n nek, maar who cares. De kiezers onthouden alleen het moment waarop Caroline van zich afbeet.
Prachtige televisie voor de verandering. Waarbij Sven en Tijs bewezen dat samenwerking tussen Demon en God wel degelijk mogelijk is.
Amen.
Zolang ze hier geen mest komen uitstrooien ben ik gerust wat die BBB betreft. Laat die dames maar boeren. God zal het hen vergeven.
Amen
Die handjes ja, er straalt gezag van die twee af. Pfff …
Mona is uw hulp in huis
En dan die handjessss de lucht innnn, tsja want aan die handjes zit de lucht van een overgelopen gierput. Mona K. de enige – door Mark R.-ontslagen staatssecretaris!
Mona & Caroline die samen in kerk ‘Mona hou jij mijn tassie ff vast want Henk Krol wilmet mij (censuur)!. Wat zeg je nu Mona! De smeerkees, nou ja stront zoekt stront, toch?