Waarzegster

11-09-2023 door Paco 4 Reacties

Fotobron: Pexels.com

Mijn ex-buurvrouw, de conversation starter, geeft weer eens een feestje. Deze keer niet om te vieren dat ze een nieuwe liefde heeft, maar juist omdat ze hem recent de deur uit heeft geschopt.
Op haar feestjes lopen altijd de meest fascinerende mensen rond. Dat is vandaag niet anders. De meest opvallende figuur is een waarzegster aan een tafeltje. Vóór haar staat een glazen bol.
Serieus. Hoe cliché wil je het hebben?

Je mag haar een vraag stellen over de toekomst als je daar behoefte aan hebt.
“Jij hebt haar zeker niks te vragen?” merkt de op één na opvallendste gast op, onze lokale Zenmeester. Hij wordt om een of andere vage reden Goeroeboeroe genoemd.
“Waarom zou ik haar niets te vragen hebben?” vraag ik verbaasd.

“Nou ja, we mogen alleen een vraag over de toekomst stellen en dat heeft bij jou weinig zin. Zoveel toekomst heb jij niet meer, toch? Daar moeten we heel eerlijk in zijn.” Hij lacht er niet eens bij.

We lopen samen richting de waarzegster. Tegenover haar is intussen een man aangeschoven. Het blijkt onze dorpsidioot Henk-Jan van der Snerp te zijn. Hij draagt een Pepe-jeans à 120 euro. Het kaartje met de prijs erop bungelt uit zijn broek. Aan zijn voeten een paar Uggs, maat 49. Henk-Jans vrouw Clara werd bij ons wereldberoemd door haar legendarische opmerking over Ebola. Volgens Clara was Ebola “een Italiaanse badplaats in Zuid-Frankrijk.”

Wij luisteren naar de vraag die Henk-Jan aan de waarzegster stelt: “Hoe beoordeelt u de situatie rond mijn schoonmoeder?”
De waarzegster kijkt gespannen in haar glazen bol: “Sorry, uw schoonmoeder zal plotseling overlijden,” zegt ze dan op dramatische toon.
Voor Henk-Jan iets kan zeggen, buigt de Zenmeester zich naar de waarzegster: “Maar kunt u ook zien of Henk-Jan wordt vrijgesproken?” Daarna lacht hij bulderend om zijn eigen grap.

We lopen snel door en komen Dirk Land tegen. Hij is advocaat en omdat hij zich ooit in de kroeg liet ontvallen dat hij van jazz houdt, wordt hij vanaf dat moment Dixie Land genoemd.
“O, fijn dat ik jou hier tegenkom,” begroet hij de Zenmeester, “by the way, die boete van 1500 euro die jij kreeg voor te hard rijden in een auto zonder koplampen, en die we voor de rechtbank aanvochten,” zegt hij glimlachend: “Helaas verloren. Ik zal je mijn rekening sturen. Die is overigens ook 1500 euro.”

Goeroeboeroe de Zenmeester kijkt hem aan. Kennelijk weet hij even niets te zeggen.
“Ach, weet je,” troost Dixie Land hem: “Uiteindelijk gaat het om het meedoen en niet om de winst.” Hij neemt nog een forse slok van zijn borrel. “Ik ben trouwens met een nieuwe interessante zaak bezig,” gaat hij verder. “Een karate-gek die werd opgepakt omdat hij op straat mensen in hun gezicht schopte. Ik weet nu al langs welke weg ik zijn verdediging ga voeren.”
“Nou, dat zal nog flink lastig worden, toch?” merk ik op.
“Welnee, man. Ik bouw de verdediging rond zijn excuus dat hij nu eenmaal trainingsmateriaal nodig had…”
De Zenmeester kijkt mij aan.
“Briljant,” fluistert hij na enige seconden.