Zaterdag reden er weer tientallen naakte fietsers door Amsterdam in het kader van de jaarlijkse World Naked Bike Ride. Mij was het deze keer te koud en te nat, maar twee jaar geleden was ik erbij! Hier wat ik toen over die ervaring schreef, speciaal voor een heel ander lezerspubliek: snelle fietsers in strakke wielerpakjes.
Zoekresultaten voor: naakt fietsen
Wat een mens beweegt om naakt door Amsterdam te fietsen
Samen met een groep naakte kerels (en een handvol naakte vrouwen) een zaterdagmiddag door de binnenstad van Amsterdam fietsen, ik had het al een keer eerder gedaan. Drie jaar geleden was dat. En ja, toen was ik het zelf ook. Naakt! Net als deze keer.
Naakt door Amsterdam fietsen
Een grasveld vol (nou ja een hoekje ervan) met naakte kerels en een handjevol vrouwen, dat is wat ik aantrof in Park Frankendael. En een hoop fietsen. Het was ongeveer wat je kon verwachten vlak voor de start van de World Naked Bike Ride, editie Amsterdam 2015.
De bucketlist: naakt zijn waar het niet hoort
Wel eens gefantaseerd over zonder kleren rondlopen in het openbaar? Ik bedoel niet veilig op een naaktstrand of een naturistenterrein. Er moet iets op het spel staan. Minstens op een plek waar andere mensen, als je die tegen het lijf zou lopen, wel kleren aan hebben. En die (neem dat van mij aan) vreemd op zullen kijken.
Salafisten en naturisten hebben veel gemeen!
Als het in bepaalde situaties strafbaar is om alles uit te trekken, dan is het niet meer dan logisch dat de wet zich ook met het tegenovergestelde bemoeit. Je zou dus kunnen zeggen dat met dat boerkaverbod eindelijk een schrijnende scheefstand wordt gecorrigeerd.
Uit de kleren voor duurzaamheid
Zelf doe ik eeuwig met kleding. Spijkerbroeken bijvoorbeeld draag ik tot de gaten er spontaan in vallen, wat gelukkig heel modieus is tegenwoordig
Borstvoedingvriendelijke locaties (knoop die bloes maar open!)
Daar zit je dan opeens in een radioprogramma omdat je anderhalf jaar geleden op Hoe Mannen Denken hebt geschreven over borstvoeding in het openbaar. Ik had bedenkingen toen en die heb ik nog steeds. Ik moest me staande houden tegen een meerderheid van vrouwen die voor waren.
De mooie natuur van onze gemeente
Ik deed mijn bips wat omhoog en Rieneke schoof mijn slip van mijn gat af, waarna mijn intussen tot halve oorlogssterkte gegroeide lid parmantig tevoorschijn floepte, als een lichaamsdeel dat om een statement verlegen zit.
De droom van Luuk
Het was aardedonker. Het waaide en het motregende. Samen met Jeroen Pauw liep ik door de uitgestorven binnenstad van Amsterdam. Het licht van een enkele straatlantaarn glansde vaal in de plassen die we zorgvuldig probeerden te ontwijken. Alle cafés waren dicht en de straten lagen er somber en opvallend verlaten bij. Nergens in de huizen […]