Ik werd aangetrokken door de vele lesbische softporno. Best leuk om te zien hoe vrouwen seks met elkaar hebben. Dat ze ook ‘neuken’ enzo.
Corona
De Verlaten Man (280) – De eenzaamheid der getallen
Ik een eenzaam getal tussen al die samenhangende ziekte- en sterftecijfers. Een eenzaam atoompje in de coronastatistiek. Enfin. De wereld. Een zooi is het en een zooi blijft het. Niks vrede op aard.
De Verlaten Man (279) – Alleen met mijn kerstgedachte
“Vier kerst in kleine kring, met je directe naasten,” luidt het devies. Prima, ik deed al nooit anders. Maar op dit moment vind ik mijn titel, De Verlaten Man, meer dan toepasselijk; ik voel me door alles en iedereen verlaten.
Dat virus is nog niet eens het ergste!
Ik was niet een van die acht miljoen, de kijkers naar Ruttes lockdowntoespraak uit het torentje. Ik luisterde via Radio 1. Toen ik de NPO-app even opende om te zien wat ik miste, bleek het beeld niets toe te voegen wat ertoe deed.
De Verlaten Man (278) – Communicatie maakt de man
Toegegeven: als de kinderen langer weg zijn, mis ik ze wel degelijk. Het is dan zó stil in huis dat ik nog wel eens een whatsappje wil sturen. Met typisch vrouwelijke en mannelijke “communicatie” tot gevolg.
Corona, Sinterklaas én jarig
We zitten nog zeker een week in deze situatie. Alsof het al niet sneu genoeg is, is de oudste maandag ook nog eens jarig. Het bezoek halen we nog wel in. Trakteren op school ook. Toeter je even als je langs ons huis rijdt?
De Verlaten Man (276) – De dood of de chocolade
Met Nick kan ik hele filosofische gesprekken voeren over allerhande doodse en dodelijke aangelegenheden. Simone daarentegen flipt steevast bij het onderwerp. Dus nu, met corona, is het helemáál bal.
De Verlaten Man (275) – De geur van vroeger (komt nóóit meer terug)
Vroeger was ik een huishoudelijke kneus. Haat aan opruimen. Sinds corona is mijn schoonmaakwoede echter op wonderbaarlijke wijze gewekt. Helaas wordt me dat door de pubers niet in dank afgenomen.
De Verlaten Man (274) – Alles weer als vanouds, smeerkezen!
De pubers zijn weer thuis. En meteen is het gedaan met de huiselijke hygiëne. Als vanuit de badkamer “Eh… pa-hap…?” klinkt, weet ik allang hoe laat het is. Papa to the rescue.
Allemaal de natuur uit, terug naar waar jullie vandaan komen!
Ook weer zo’n probleem waar niemand het over heeft! Alsof het geen probleem zou zijn. De drukte in de natuur sinds corona! Je struikelt over de mensen in het bos, op de hei, in de buurt van het water, eigenlijk alle plekken waar het rustig hoort te zijn. Vroeger taalden ze er niet naar, nu moeten ze er opeens met zijn allen tegelijk naartoe, alsof het mode is.