Het eten ben ik allang vergeten. Ik kijk naar Simone die heftig bilwapperend door de kamer wiebelt. Het ziet er niet uit. En dát moet ík leren? Nou ja, voor hedendaagse hipheid moet je wat over hebben.
Dagboek van een vader
De Verlaten Man (254) – Rijbewijs (1) – ondankbaar kind
Ik vind dat Nick (nu eindelijk 17) maar eens zijn rijbewijs moet gaan halen. Hij vindt van niet. Zijn verjaardagscadeau viel dus niet in goede aarde. Ondankbare jeugd van tegenwoordig.
De Verlaten Man (253) – Wassen is voor watjes
Ik ben best een goede huisman geworden, al zeg ik het zelf. Het heeft een tijd geduurd, maar dat komt door mijn moeder. Die nam mij als jeugdige alles uit handen. “Laat mij dat maar doen, jongen. Dan gaat het een stúk sneller. En beter.”
De Verlaten Man (251) – Spoiler Alert! Kijken niet meer nodig
Hoe is het mogelijk. Nick heeft werkelijk álles al gezien op Netflix. Ik vraag me oprecht af of hij überhaupt schoolwerk gedaan heeft, de afgelopen Corona-maanden. En of hij nog wel een nacht doorgeslapen heeft.
De Verlaten Man (250) – Volwassen communicatie
Maar telefoneren is een dingetje bij die jeugd van tegenwoordig. Maar Nick is 17 en dat is toch wel een leeftijd waarop je bepaalde dingen zelf moet kunnen. Dingen zoals een afspraak maken bij de kapper. Toch moeilijker dan je denkt.
De Verlaten Man (249) – Het Onzichtbare Man Syndroom
Volgens een studie van de Crown Clinic maak ik inmiddels deel uit van de horde mannen met OMS: het Onzichtbare Man Syndroom. Daar ben ik mooi klaar mee…
De Verlaten Man (248) – Altijd weer die rottige kleine lettertjes
Mijn leesbril en ik, wij worden geen vrienden. Maar alles wat te dichtbij komt, wordt vanzelf onzichtbaar. En dat is een geheel nieuwe en zéér frustrerende gewaarwording.
De Verlaten Man (242) – De vitalen, de immunen en de rest
Langzaam maar zeker zie je een tweespalt ontstaan. Aan de ene kant de mensen die nu van cruciaal belang blijken te zijn voor het doordraaien van onze maatschappij. Aan de andere kant mensen zoals ik: de overbodigen, die op hun “luie reet” moeten zitten.
De Verlaten Man (238) – Vervlogen ouderschapsillusies (“Duh”)
Sinds een krappe week ben ik 44 jaren oud. Reden genoeg voor mijn kinderen om mij voor mijn verjaardag een wandelstok te geven, inclusief de bevleugelde woorden: “Hier ouwe, en nu rennen! Naar het bankje in ‘t park!”
De Verlaten Man (236) – Oortjes? Geen oren naar; ik leef liever
Wat mij onlangs opviel: veel mensen hebben van die draadloze bluetooth oortjes in. Het ziet er niet uit; van die witte pseudo-airpod-staafjes, die half uit het oor hangen. Net ontzettend foute oorbellen.