Afgelopen weekend ben ik volwassen geworden. Officieel.
Hoewel. Misschien ben ik niet officieel volwassen geworden.
Generatieconflict
Kittige Karin – strand
Kittige Karin met haar kekke korte kapsel houdt van het strand. Lekker uitwaaien, met de zilte geur van de zee in haar neusgaten
Kittige Karin – doodsangst
Niet alleen haar man moest het verduren, ook de rest van de wereld was niet meer veilig voor Karin. Totdat ze tegen de verkeerde tekeer ging.
Kittige Karin – Assertief
Kittige Karin meldde zich aan bij een assertiviteitscursus. Eigenlijk had ze op maandagmorgen nooit tijd, maar ze durfde niet af te bellen.
De Verlaten Man (312) – Laat los!
Simone wil met een vriendin naar het verre Friesland. Ik vind het maar niks. “Ik zal geen sexy topjes aantrekken, paps. Gewoon slobbershirts. En superstrakke spijkerbroeken, want die zijn moeilijker van mijn kont te rukken. Gerustgesteld?” NEE.
De Verlaten Man (304) – Wie leest er eigenlijk nog?
De dystopie van onze toekomst: lucullische luiheid, geheel ten bate van het mentale welbevinden. En zo gaan wij al ogen-over-het-schermpje-rollende, maar niets meer ziende ten onder.
“Bij deze verklaar ik u man en smartphone”
Sinds kort is mijn liefdesrelatie met mijn Samsung smartphone officieel bezegeld. Met een ‘gouden’ ring nog wel. Het sieraad verbindt mij en mijn telefoon niet alleen op symbolische wijze, maar ook nog eens fysiek.
Gas op die lolly, kutje.
“Gas op die lolly, kutje,” zeg ik hardop tegen de Suzuki Alto voor mij. De bestuurster is nog bezig op haar telefoon, terwijl het licht al zeker 5 seconden op groen staat.
De Verlaten Man (268) – Waardering was ooit
Ik ben broodschrijver; ik schrijf voor mijn overleven. Maar het schrijversleven is in de huidige tijd gewoon kut. Het levert elke dag weer een flinke dosis frustratie en zelfhaat op.
Die vermaledijde Zwarte Pieten discussie ook altijd
Ik ben zó klaar met die hele Zwarte Pieten discussie. Totaal belachelijk dat er überhaupt een discussie over is.