Naar aanleiding van zijn dood, ben ik me wat in Avicii gaan verdiepen. Ik vond een reportage die me tot op het bot heeft geraakt. Er werd een beeld geschetst van een aardige, rustige, introverte persoon, die moeilijk nee kon zeggen. Hij viel in de klauwen van een manager met dollartekens in zijn ogen, die hem genadeloos opjoeg.
Hommage
Over lauw bier en een strandhuis
Het aftandse barretje is kenmerkend voor het vergeten Thaise dorpje waar ik bij toeval moet overwinteren. Een uit rottend hout opgetrokken etablissement.
Zo rolt de winter
Waar het een heel seizoen vooral grijs en nattig was gaat het land plots gebukt onder een kleine ijstijd. In Friesland mompelt men ‘Giet it oan?’ zachtjes binnensmonds, goed wetend dat een tocht langs de elf steden er ook dit jaar niet in zit.
Mijn gekke oom: een bijna schot in de roos
Tegen de muur van zijn altijd rommelige woonkamer staat een oud Flobert .22 geweer. De patronen haalt hij uit zijn rechter broekzak. Afijn, wij zijn getuigen van een schietwedstrijd in zijn woonkamer.
De dood van een huisgenoot
Het zal meer dan tien jaar geleden zijn geweest, dat mijn toenmalige vriendin en ik twee katten adopteerden. Hun baasje heette Fred, een Rotterdammer die terminaal ziek was.
For A Few Dollars More en Charlotte’s Law ©
‘Schurk’ Lou Barteloni bleef niets bespaard. Als in een moderne spaghettiwestern achtervolgden ‘Rene (spreek uit als Rinie) Eastwood Hindriks’ – sigaar in de mondhoek – en Charlotte van Cleef – als handhaver van ‘law and order’
Bij de dood van mijn vader
Ik mag hem dan gehaat hebben, maar dat is het niet alleen. Hij is ook mijn vader en ik houd van hem.
Voor jou doe ik dat
Voor jou eet ik met mes en vork. Omdat je dat fijner vindt. Zelfs wanneer het pizza is. Voor jou ren ik niet naakt door het huis, maar trek ik af en toe een broek aan. Voor jou ga ik koffie halen, ook als het eigenlijk jouw beurt is.
Aantekeningen bij een rouwproces
Mijn gedachten verplaatsten zich naar de laatste keer dat ik hier samen met Mathieu wandelde. Mijn beste vriend, wapenbroeder en soulmate, die op 5 juni 2017 om drie uur in de middag een einde aan zijn leven maakte. Tijdens onze onbezorgde laatste wandeling op deze zelfde grond, zo kort geleden nog, tuimelden de woorden van ons gesprek over elkaar heen in een dialoog die voorbestemd leek om nooit te kunnen eindigen.
Wachten op de regen
Zoals je nu bent, op deze avond, relaxed in je oude kloffie. Zo wil ik je altijd wel. Geen poespas, geen make-up. Ik heb je liever puur, rauw en relaxed dan opgemaakt, gepolijst en perfect. Want ik ben dol op je imperfecties.