“Ja, gezellig hoor pa! Gaan we eens een keer uit eten, zit jíj alweer met je neus in je smartphone! Dat mogen wíj ook niet!” Nick is wel heel erg irritant assertief vandaag.
“Ik zoek wat op. Over jullie cola-gezeik,” brom ik. Alsof ik me moet verantwoorden.
De Verlaten Man (221) – Mama is de schoonste
Vrouwen zijn raar als het om reinheid gaat. Ze nemen blijkbaar een ongecheckte, ongewassen penis zo in de mond, maar als er een fijnstofje bovenop ’t deurkozijn ligt, zien ze dat monstrum meteen en willen er al bijna niet meer onderdoor lopen.
De Verlaten Man (220) – De Sterrenmaatschappij
In deze maatschappij draait het niet om die vriendelijke, nette behandeling van de medemens op zich. Nee, alles draait puur om de daarmee samenhangende ratings en reviews, om de recensies en beoordelingen. Om kritiek en aanbeveling.
De Verlaten Man (219) – Koetje boe
“Met zo’n neusring zie je eruit als een koe. Nog een oormerk erbij en je kunt zo de stal in.” Ik hoor haar vriendinnetje snortend hinniken door de telefoon. Gelukkig vindt één iemand mijn grapjes nog wel leuk.
De Verlaten Man (218) – Douchegeldief!
Als ik mij schuimbekkend sta af te drogen, loopt Nick de badkamer in. Getergd brom ik wat over “iedereen moet gofferdegoffer van mijn spullen afblijven” en “alle pubers zijn geniepige egoïsten”.
De Verlaten Man (217) – Die jeugd van tegenwoordig
Mijn niet al te handige opmerking maakt het allemaal nog erger. Mijn fietsstuur wordt stevig en dreigend vastgepakt. “In welke wereld leef jij, ouwe? Dit is de toevallig onze! Rot op naar je eigen bejaardenvergashuis, NSB-opa!”
De Verlaten Man (216) – Is dát jouw probleem?
Vroeger kon ik mijn kinderen nog gewoon zeggen wat ze moesten doen en daarmee basta. Nu werkt dat niet meer. Nee, nu moet alles bediscussieerd, beargumenteerd, verantwoord én onderbouwd worden.
De Verlaten Man (215) – Therapeutisch ontlasten
Mijn toilet biedt totale afscherming van al het mediagekakel en asociale, psychotische mensengeblaat in combinatie met de plezierige sensatie van lichamelijke ontlasting. Het is dé plek waar de gehele wereld met één druk op de knop weggespoeld wordt.
De Verlaten Man (214) – De onweerstaanbare vrouw
Mijn platonische vriendin Lisa wil weten wat ik onweerstaanbaar vind. Maar eigenlijk wil ze gewoon weten wat mannen in het algemeen fantastisch vinden aan een vrouw, zodat zij eraan kan voldoen. Waarschijnlijk wenst ze nu dat ze me nooit gevraagd had.
De Verlaten Man (213) – Halleluja, hij is normaal!
Ik rukte wat af bij mijn meest wilde gedachten aan al die meisjes. Alsof mijn leven ervan afhing. En dat wás ook zo; ik was er namelijk van overtuigd dat ik zonder mijn regelmatige, middenlichaamse ontladingen binnen de kortste keren zou exploderen.
De Verlaten Man (212) – Oud echtpaar, happy single
Ik luister stilzwijgend naar mijn kijvende kinderen, die zich gedragen als een oud echtpaar. En zo gaat het dus de hele dag: Simone voedt op als een ware ka, Nick riposteert als een gorilla.
De Verlaten Man (211) – Deep working, of: de nieuwe Man van Zes Miljoen
Ik ben gemaakt voor het nieuwe deep working: ik heb een fantastisch ritme bij alles wat er diep ingewerkt moet worden. En ik ben een expert in snel omschakelen van concentratie naar oppervlakkigheid. Nu omgekeerd nog.
De Verlaten Man (210) – Een harde jongen
Mijn zoon is een harde jongen in wording. Ik kan hem zelf nog maar nauwelijks bijbenen. Hard rennen, dus. Naar de Mediamarkt in het winkelcentrum bijvoorbeeld. Want er moet een harde schijf komen. Een keiharde, van minimaal 1 Terabyte.
De Verlaten Man (209) – Coach me! (alsjeblieft niet?)
El Chefe had een “motivatie- en zelfactivatiecoach” ingehuurd. Ik wilde mij stante pede doodziek melden, want als ik érgens een pesthekel aan heb, dan aan al die zelfbenoemde klungelcoaches, die je stuk voor stuk willen motiveren, activeren, remediëren, moveren en energetiseren.
De Verlaten Man (208) – Dames met horrornagels
Wat hebben vrouwen toch met die versierde, ellenlange kunstnagels? Dat overmatig volgekalkte krabgereedschap is voor mij eerlijk gezegd afknapper nummer één.