Ik zucht opzichtig. Het helpt niks. “Kindertjes, Ed Sheeran belde net; hij komt zo dadelijk even langs,” probeer ik ’t eens op een andere toer. Geen antwoord.
De Verlaten Man (310) – Panta Rhei: eeuwig in beweging
Simone gaat bij een vriendinnetje logeren en komt vol waardering en respect voor mijn schoonmaakkunsten terug. Hoe bewegend kan het leven zijn.
De Verlaten Man (309) – Menselijke angst maakt onmenselijk eenzaam
Corona laat samenzijn in duigen vallen. Gelukkige toekomsten en goede relaties worden abrupt op een zijspoor geparkeerd. Vanwege een spuitje vol onzekerheid. Het is de veroordeling die ons de das om doet, niet dat virus.
De Verlaten Man (308) – “Is ie al dood?”
“Is ie al dood?” De eerste hint-vraag die steevast volgt op ál mijn muzikale test-vragen. Een uiterst pijnlijke vraag, waarop ik verbazingwekkend vaak “ja” ten antwoord moet geven.
De Verlaten Man (307) – Een grote zoon, een functie minder
Het kind in hem is nu definitief verdwenen. Zelfs de puber is pleite. Ik heb er een echte vent voor teruggekregen. Eentje die langzaamaan zélf door het leven weet te manoeuvreren.
De Verlaten Man (306) – Mijn pa, de inpikker
Vanwege Corona-angst hebben mijn ouders het ‘t afgelopen jaar zonder mijn kennis en assistentie inzake elektronica moeten stellen. Maar nu vond mijn vader dat mijn moeder toch echt wel een nieuwe laptop nodig had. Ik snapte hem meteen.
De Verlaten Man (305) – Samen kijken is bal
Het voetbal EK kijken doe je samen, volgens de gangbare normen. Mijn norm is verschoven. Vanaf nu kijk ik alleen. Thuis. Samen voetbal kijken is ronduit bal.
De Verlaten Man (304) – Wie leest er eigenlijk nog?
De dystopie van onze toekomst: lucullische luiheid, geheel ten bate van het mentale welbevinden. En zo gaan wij al ogen-over-het-schermpje-rollende, maar niets meer ziende ten onder.
De Verlaten Man (303) – Nagelhorror
Ik heb een gruwelijke afkeer van al die lange, bonte klauwnagels waarmee veel vrouwen zo graag op hun vingertoppen tooien. Ze zijn voor mij dé afknapper pur sang. En dan komt je dochter ermee thuis…
De Verlaten Man (302) – Mag je nog of musturbeer je al?
Er is een term voor die toenemende drang om enorme eisen aan jezelf, aan anderen en aan je levensomstandigheden te stellen: Musturbation. Het steeds weer voldoen aan je eigen vereisten, to-do’s en must-be’s geeft namelijk een gevoel van bevrediging.