Het was geen serieuze poging, zei hij. Daarvoor was het niet genoeg. Opzettelijk onvoldoende. Maar voor ons was het serieus zat. De schrik zat er goed in. De vriendschap ineens ook weer.
De Verlaten Man (104) – Lang leve de wallen!
Ik ben even uit het lood geslagen. ALLE volwassenen? Mannen ook? Ben ik dan zo’n ouderwetse oetlul die zich nooit met die materie heeft bezig gehouden?
De Verlaten Man (103) – Snij er maar af: het hoort nu eenmaal zo
Op de terugweg hoor ik stomtoevallig op de radio het nieuwsbericht van een arts uit Nürnberg die bij een Syrische familie een twee weken oude baby heeft besneden. Op de keukentafel, onder zeer gebrekkige hygiënische omstandigheden.
De Verlaten Man (102) – Oude mannenkwaal
Knak. Dat was ‘t. Ik kom niet meer overeind, kan niet meer rechtop staan. Ergens onderin zit er ineens een balk in mijn rug. Overdwars. Allejezus, dat doet zeer.
De Verlaten Man (101) – Denis bakt ze bruin
Daar sta je dan, voor het blok. Het taartblok. Ik kán helemaal geen taart bakken, dat weet dat jong toch ook? Maar ook een taart is een uitdaging. En uitdagingen neem ik graag aan. Google to the rescue.
De Verlaten Man (100) – Thank you, thank you
Op 13 maart 2015 stond mijn eerste blog op HoeMannenDenken. HMD werd mijn uitlaatklep voor vrijetijdsschrijverij. Hier: mijn 100e blog – een dankzegging aan u allen. Thank you.
De Verlaten Man (99) – Te laat gegroeid
“Het is een stereotype beeld: man ruilt in midlife crisis vrouw in voor jonger exemplaar en oud bestaan voor flitsend, cool, nieuw leven. Ik kan je uit mijn eigen ervaring en die van lotgenoten vertellen: zo werkt het dus niet. Voor geen meter.”
De Verlaten Man (98) – Koppen dicht! (D.c.v.d.b.L.)
Onze commune lijkt al met al het ideale gezelschapshuis te zijn geworden. Maar dat is het niet. Ik word namelijk bij tijd en wijle niet goed van al het lawaai. Ik begin zelfs een geluidsallergie te ontwikkelen, met rode uitslag en al.
De Verlaten Man (97) – Stoute zwemmers
“Ik weet niet hoe ik het moet zeggen. Maar goed, here we go. Ik denk dat ik het vriendinnetje van het zusje van Marnix zwanger heb gemaakt.” Boink…
De Verlaten Man (96) – ‘Niet te hard bijten!’
“Dat is wel zo ongeveer het kleinste spinnetje dat er ooit in je slaapkamer heeft gezeten… Is het wel een spin? Volgens mij is het een fruitvliegje.”
“Nee. Het is een spin. Ik voel dat. En als jij hem niet weghaalt, bijt hij me in mijn piemel.”
De Verlaten Man (95) – Als er niks is
“Kun je dan niet even komen om dat modemding te repareren? Zo kan ik niet instagrammen.”
“Je kunt toch nog steeds bellen? Da’s zat voor een 10-jarige.”
De Verlaten Man (94) – De Rubensvrouw
Deze vrouw is een ware Rubensvrouw. En ik ben eerlijk genoeg om toe te geven dat ik, had ik haar volledige lichaam gezien, zeker niet bevestigend geswipet had. En dan had ik dit gemist!
De Verlaten Man (93) – Hypocriete Huishygiëne (D.c.v.d.b.L.)
Ik was altijd in de veronderstelling dat ik een huishoudkneus was en mijn huis een slonzige man cave. Maar in vergelijking met de huidige situatie (vier snot- en ander lichaamsmateriaal schietende mannen, twee jonge kinderen) was mijn mannengrot van destijds een steriele operatiezaal.
De Verlaten Man (92) – Koninklijke naweeën
“Ze zagen er zó ontzettend lekker uit, afgelopen donderdag op de vrijmarkt. Zachte sesambroodjes met Kantonese kip. Het roestige karretje zag er wat minder appetijtelijk uit, maar ik vertrouwde in mijn goedburgerlijkheid op de Keuringsdienst van Waren, de beschermheer der voedselhygiëne. Hoe stupide kon ik zijn.”
De Verlaten Man (91) – Wijfmannen, geen manwijven (D.c.v.d.b.L.)
“Ik moest even op de canapé met berenvel gaan liggen toen ik dat las. Ook om gezwind te checken of mijn edele delen nog aanwezig en functioneel waren. Geruststelling golfde al snel door mij heen.” – over mijn feminiene afknapkanten.