“Waarom raakt ’t je zo, Nick? Dit is toch niks nieuws? Dat gedoe met machtsgeile mannen is al zo oud als de mensheid zelf.”
“Dat zei mijn lerares SEO ook. Die is heel erg van de geslachtsneutrale wc’s en zo.”
De Verlaten Man (140) – Gezins-huilie-huilie
Het is het leven dat je koos, goddomme. Doe je gekozen werk, vervul je gekozen taken, mekker niet. En wees er voor je kinderen; voor je het weet zijn ze de deur uit. Dan heb je weer alle tijd van de wereld voor elkaar.
De Verlaten Man (139) – Niks mag en alles moet
De deurbel gaat. “Dat vuur, dat mot UIT!” Voor mij staat een ziedend menneke. Het is de oude, eeuwig zeikende buurman van drie huizen verderop. “Ik heb er last van. Wat stook je daar überhaupt? Autobanden? Uit mot het, zeg ik je!”
De Verlaten Man (138) – Automanisch
Een lange autorit met 2 pubers en een getergde vader. Goed voor de totale automanie. Nóóit weer. Tot de volgende keer.
De Verlaten Man (137) – Gezogen stof
“Ga jij nu zelf stofzuigen?”
“Ja.”
“Waarom? Omdat ik zeg dat IK het niet doe? Pap, je moet eens wat assertiever worden!”
De Verlaten Man (136) – Durf te zwijgen over jezelf
Egomaniacs verzamelen vriendschappen alsof het lucifersdoosjes zijn. Af en toe doen ze een doosje open en steken een houtje aan. Die vriendschapslucifer licht dan kortstondig op, gloeit nog wat na, om wordt vervolgens weer achteloos en verkoold aan de kant gesmeten.
De Verlaten Man (135) – De Verlaten Man (Hoi, LINDA.tv!)
Zoals je ziet, liefste lieve LINDA.tv, is alles al gezegd en geschreven. Een ware schat aan diepgaande relazen van DE Verlaten Man. En voorlopig komt er ook nog geen einde aan. Echt vernieuwend is je concept helaas dus niet, LINDA.
De Verlaten Man (134) – Alwéér jarig. Hoera! Cadeautjes! En wanhoop
Wat een bittere (en verbitterde) ellende, die verjaardagen. En het wordt alleen maar erger. Ik kan me mijn vorige verjaardag nog als de dag van gisteren herinneren. Maar goed, die wás dan ook gisteren, want vandaag en morgen heeft niemand tijd om met mij te vieren.
De Verlaten Man (133) – Bevrediging in het Bordoll?
Wat ik me nu echt afvraag: hoe zit het dan met jullie, dames? Zou je een mannelijke robothuisgenoot willen, waarvan je de – op wens XXL – penis (vanzelfsprekend uitgerust met flinke ribbels en een clitoris-stimulatieknopje) alleen maar even in kaarsrechte – of banaankromme – toestand hoeft te buigen voor eeuwig durende penetratie?
De Verlaten Man (132) – Stop mij maar in de kliko (donorwet)
Maar Manon is er niet meer. Ze had een donornier nodig. Haar familie was ongeschikt voor donatie bij het leven. De nier kwam niet. De wachtlijst was te lang. Ik snapte het destijds niet, en ik snap het nu nog steeds niet. Een nier, die moest toch makkelijk te krijgen zijn?
De Verlaten Man (131) – Kleur en intelligentie: het is gewoon zo. Alaaf!
“Ja, wat nou! Die Baudet en zijn mensen zeggen het toch? Donkere mensen zijn dom volk. Standaard. Dus als die Lars uit Simone’s klas donker is, zou dat veel verklaren.”
De Verlaten Man (130) – Leer mij niets!
“Ga eens gewoon op de bank zitten, Siem? Straks krijg je blotebillenontsteking!”
“Nee.”
“Waarom niet?”
“Ik vind de bank niet fijn. Ik wíl daar niet op zitten.”
De Verlaten Man (129) – (Balan)sexperimenteren? Durf te vragen!
“Papa, ik moet wat knutselspullen meenemen voor school: Een fles slaolie, twee breinaalden, een oude plastic bak, een paar spelden, een dikke kurk, een banaan en een pakje condooms.” #dtv
De Verlaten Man (128) – Vader zijn in je uppie: solo-papa
Na een scheiding zijn kinderen toch veelal bij hun moeder en slechts in de weekenden (of nog minder) bij hun vader. Ik wilde dat niet. Scheiden? Oké! De kinderen minder zien? No way!
De Verlaten Man (127) – Mansplaining mislukt, oké?
“Waarom dóén mannen dat?” jammert ze, terwijl ze aan mijn lievelingskussen pulkt. “Waarom doen ze eerst of alles past en alles geweldig is, slapen een paar keer met je en als je dan wat closer wordt, peren ze ‘m? Waarom?!?”