Ik heb mijn kring van vreemde vrienden eens de revue laten passeren. En vastgesteld dat ik hen allemaal in mij verenigd heb. Misschien lijk ik daardoor wel zo’n doorsnee man?
De Verlaten Man (358) – Communiceren met je kind
Ouderavond, vanwege wangedrag en schoolse ellende in de klas. Ik had bij voorbaat al totáál geen zin om te gaan, maar ik wist dat er een paar andere moeders-die-ik-wel-leuk-vind zouden zijn. Zo’n unieke gelegenheid kun je natuurlijk niet links laten liggen. Maar: wél duidelijk communiceren, graag!
De Verlaten Man (357) – Knutselen voor Vaderdag
Mijn kinderen zijn inmiddels zo oud dat de knutsels langzaamaan ingeruild gaan worden voor een standaard fles douchegel of een goedkope aftershave. Want je moet toch íéts, hè, als puber met een pa. Niks is ook zo lullig.
De Verlaten Man (356) – “Is het leven leuker na school?”
“Nou, doei dan maar weer. Elllllende…” mompelt ze verslagen. “Succes meisje, je kunt het echt wel,” moedig ik haar aan. Een karig “Hmfp” valt mij ten deel. Met de hand op de deurklink draait ze zich nog een keer om: “Pap… Is het leven ná school leuker?”
De Verlaten Man (355) – Ik, de Superrelatieredder
Stiekem voel ik mij heel even de Superrerlatieredder van de eeuw. En dan nog wel van een relatie die ik helemaal niet wílde redden!
“Spijt is goed. Rectificatie is beter,” mompel ik daarom maar.
De Verlaten Man (354) – Teveel? Precies genoeg!
“Paps, vind jij ook dat ik moet afvallen?” Natuurlijk vind ik dat niet! Ik vind mijn dochter prachtig zoals ze is. Dus dat zeg ik ook: “Nee lieffie, dat vind ik niet. Wie vindt dat dan wel?” Ik wil het weten. Want als ze een naam noemt, weet ik tenminste welke klojo ik eens even flink in elkaar ga rossen
De Verlaten Man (353) – Doorboord
“Als ik iets aan mij wil veranderen, dan doe ik dat. Het is míjn neus en míjn beslissing, niet de zijne.” Simone wil een piercing. In haar neus. Vriendje Tjerk vindt het maar niks. En ik ook niet.
De Verlaten Man (352) – Leuke meisjes en ouwe jongens
Mona knipoogt schalks naar me. “Ach jongen toch… Oud worden is altijd nog beter dan jong sterven, hè! Maar: oud zíjn en je oud vóélen zijn twee heel verschillende dingen, als je begrijpt wat ik bedoel…”
De Verlaten Man (351) – De ontdekking van de traagheid
Gevolg van dit alles is wel, dat ik nóg trager geworden ben dan ik van nature al was. Nu ik de geneugten van de ‘ontsnelling’ heb ontdekt, kan het leven me niet langzaam genoeg zijn. Al dat versnellen is niet goed voor mijn gestel.
De Verlaten Man (350) – Blij dat je me het (niet) vertelt, meisje
“Ja ja… I’ll be there. Wees je wel voorzichtig? Geen dingen doen die je niet wilt, hè?” brul ik naar beneden. “Neehee! Sjee, wat denk je wel zeg!?” Nou, laat ik dát maar niet vertellen. Want daar word jij niet blij van, meisje.