“Vier kerst in kleine kring, met je directe naasten,” luidt het devies. Prima, ik deed al nooit anders. Maar op dit moment vind ik mijn titel, De Verlaten Man, meer dan toepasselijk; ik voel me door alles en iedereen verlaten.
De Verlaten Man (278) – Communicatie maakt de man
Toegegeven: als de kinderen langer weg zijn, mis ik ze wel degelijk. Het is dan zó stil in huis dat ik nog wel eens een whatsappje wil sturen. Met typisch vrouwelijke en mannelijke “communicatie” tot gevolg.
De Verlaten Man (277) – Sinternóóitmeer
Ik ben wel klaar met al het gedoe over cyber en zwart. Schaf alles af, voor mijn part. Black Friday, Zwarte Piet, Cyberweek, het zal. Mijn Sinterklaasgevoel is voorgoed vergald.
De Verlaten Man (276) – De dood of de chocolade
Met Nick kan ik hele filosofische gesprekken voeren over allerhande doodse en dodelijke aangelegenheden. Simone daarentegen flipt steevast bij het onderwerp. Dus nu, met corona, is het helemáál bal.
De Verlaten Man (275) – De geur van vroeger (komt nóóit meer terug)
Vroeger was ik een huishoudelijke kneus. Haat aan opruimen. Sinds corona is mijn schoonmaakwoede echter op wonderbaarlijke wijze gewekt. Helaas wordt me dat door de pubers niet in dank afgenomen.
De Verlaten Man (274) – Alles weer als vanouds, smeerkezen!
De pubers zijn weer thuis. En meteen is het gedaan met de huiselijke hygiëne. Als vanuit de badkamer “Eh… pa-hap…?” klinkt, weet ik allang hoe laat het is. Papa to the rescue.
De Verlaten Man (273) – Herrijzenis
Vandaag heb ik een overwinning gevierd. Ik ben in één keer én in een rechte lijn naar het toilet gelopen. En dat niet alleen om te drinken. Ik heb ook wat achtergelaten. De euforie.
De Verlaten Man (272) – Brilleren
Als ik droom, droom ik van Bril. Martin, ja. Des schrijvers schrijfidool. Die raaskalde ook maar wat op het einde, maar zelfs het raaskallen in zijn laatste kankerdagen was van kaliber.
De Verlaten Man (271) – Ik ga dóód
Ik typ dit kladje met minimale vingerbewegingen, wazig zicht en schuim op de bek. Geheel verlaten van god en de wereld, ijlend en wegkwijnend in ‘t eigen oververhitte kwijl.
De Verlaten Man (270) – Mijn eigen quarantaine-cave (Try not! There is no try!)
Ik wil een Star Wars mancave. Als ik dan klaar ben met cave, covid en quarataine, zit ik er bij als Yoda. En zie ik er ook zo uit.