Anal toys voor mannen verkeren blijkbaar nog steeds in de taboe sfeer. Eigenlijk raar, want waarom zou je als man niet op ontdekkingsreis mogen gaan met behulp van speeltjes?
Leven met de dood
Vroeger dacht ik dat je, naarmate je zelf ouder wordt, de dood van je ouders gewoon ergens “parkeert”, omdat ouders nu eenmaal sterven. Dat, wanneer je zelf kinderen hebt, je automatisch je eigen ouders minder of niet meer mist, omdat die fakkel doorgegeven is. Even leek het daar ook op. Maar vandaag niet.
Prijsvraag: Hoe zit het eigenlijk met úw Ecoseksualiteit?
Ecoseksualiteit is hot and happening. Niet alleen seks in de natuur hebben, maar vooral ook met de natuur! Lees erover en ding mee naar de prijs waarmee u ecoseksueel in de slaapkamer kunt beginnen. Een echte houten vibrator, omdat Hoe Mannen Denken van ecoseks houdt. Hout.
Muziek in de ban, of niet?
Wanneer een artiest in een kwaad daglicht komt te staan, moet zijn of haar muziek dan in de ban? Wat levert het op en wat verandert er daardoor? Of mogen we een artistieke prestatie los zien van de persoon erachter? Vragen!
Leeg karton, een ode aan de revolutie
Met gefronste wenkbrauwen kijkt een viertal mannen naar Van Puffelen, die met een kartonnen doos onder de arm schaapachtig het gezelschap aan de vergadertafel staat aan te kijken
De verschrikkelijke wet van de gehaktstaaf
De gehaktstaaf brengt onheil. Gek genoeg is het een echte mannensnack. Geen zinnig denkende vrouw zal een dergelijk product toevertrouwen aan haar spijsvertering. De gehaktstaaf, wij mannen worden er naartoe getrokken als een mot naar de vlam. Er komt een dag dat hij verboden wordt.
Jaren ’80 kinderen hebben het moeilijk hoor
Opgegroeid in een cultuur waarin de eerste tekenen van “alles is maakbaar” de sluizen openden voor een waterval aan mogelijkheden, keuzes en verleidingen, valt het me zwaar om alles waarvan ik dacht dat het goed was af te zweren. Ik ben een jaren ’80 kind.
Kutschoenen van vroeger en de levenslange gevolgen
Het is allemaal de schuld van schoenenzaak Hagevondel uit mijn geboortedorp.
Wielrenner op de korrel: kritisch cyclistenbeheer
De temperatuur is nog geen halve dag gedaald naar een leefbaarder niveau of uit alle hoeken en gaten schiet het wild weer de weg op.
Tattoos op het werk: geaccepteerd of niet?
Zo af en toe komt er een discussie voorbij op LinkedIn, of tattoos op het werk nou wel of niet kunnen. Een interessante vraag, omdat het antwoord daarop nogal verschilt. Wat me het meeste verbaast, zijn de reacties onder dergelijke vragen.
Kibbeling, tring tring
Terwijl ik bij de visboer wacht op mijn eigen portie kibbeling, krijgt de man die voor mij aan de beurt is zijn bakje overhandigd. “Het is toch geen knoflooksaus hè? Ik had ravigote besteld, want ik moet zo nog naar klanten.”
Over lauw bier en een strandhuis
Het aftandse barretje is kenmerkend voor het vergeten Thaise dorpje waar ik bij toeval moet overwinteren. Een uit rottend hout opgetrokken etablissement.
Is het einde van zure zult nabij?
“Ik hoop het”, hoor ik velen van u denken. U heeft er niets mee, met afvalvlees verwerkt tot een lillende klomp boterhambeleg, waarbij 50 tinten roze af en toe terzijde gestaan worden door een groen stukje augurk.
Mansa en Yepafrica, recht uit het (ondernemers)hart
De aanblik van een Afrikaanse moeder, die een baby op haar rug met zich meedraagt en binnen kookt op open vuur, is allesbehalve comfortabel. De met rook gevulde ruimte, het hoesten van moeder en kind, de wetenschap dat er gegeten moet worden om te overleven en de manier waarop men het eten bereidt – garant staand voor gezondheidsproblemen – maken me verdrietig.
Open brief aan de CEO van Essent
Je ging gewoon in zee met het allergoedkoopste callcenter. Zo één met het meest brutale, geretardeerde belvee.