Ook vrouwen houden het nooit lang met hem uit, meestal niet langer dan slechts één nacht, waarna hij doorgaans al is uitgekeken op het volgens hem ‘spreekwoordelijk onnozele meisjesgezicht’ van de twintigjarige naast hem in bed.
Een gezegend mens
Mijn jeugd was een Hel. En wanneer ik zeg Hel, dan bedoel ik ook Hel: met hoofdletter H.
Eerste stralen van de zon
Ik had totaal geen ervaring met het versieren van oogverblindend mooie vrouwen. Sterker: ik had zelfs nauwelijks ervaring met het versieren van meisjes.
Een man
Ik ben een man. Ik ben een man die staat voor een raam. Ik ben een man die staat voor een raam, waarachter een waas van motregen. Ik ben een man die staat voor een raam, waarachter een waas van motregen, en die grient.
De dame in het woud
Ze steekt een sigaret op. Wenkt ze mij? Ja, zo lijkt het. Ik kom naderbij en kijk haar strak in de ogen. Dat wil ik tenminste, maar ik ben slechts een man, dus ik kijk naar de welvingen van haar boezem. Zij heeft gezien waar ik oog voor heb.
Stadelheim
Ik heb in mijn leven heel wat afgedroomd. Wanneer je als man de gezegende leeftijd van veertig jaar nadert, heeft je onderbewustzijn heel wat nachten de kans gehad, zijn gang te gaan. Een van de merkwaardigste ‘nachtzwaluwen’ die ooit mijn brein zijn binnengevlogen, was gesitueerd in Berlijn, in de nog liberale jaren twintig.
Intellectuele vrijheid
Ik ben geen kritische man inzake relaties, absoluut niet. Er zijn evenwel grenzen. Ik heb ooit een teerbeminde gehad die oprecht in de veronderstelling verkeerde, dat Bill Wyman de drummer van The Beatles was. Die meid heb ik onverwijld mijn deur gewezen, haar huilebalkerige muzikale troep achter haar aan gooiend: haar fado-langspelers vol deprimerende, Portugese vrouwenstemmen, die verhalen over misgelopen liefdes, in duigen gevallen toekomstdromen, gesneuvelde vriendschappen, geflopte familierelaties…
Mijn Lieve
De deur viel in het slot en daar stond ik, ezel, te jammeren om vergane glorie, om een meid die mijn aanwezigheid duidelijk niet meer op prijs stelde. Ik beukte nog een paar keer op de voordeur en de vensters, totdat een busje van de gendarmerie kwam om mij af te voeren. Na een nacht afkoelen in een Belgische cel kwam ik de volgende ochtend weer bij mijn positieven.
Verliefd op mijn Koningin
Ik heb ’t te pakken voor mijn Koningin: Het is slechts háár die ik bemin!
Een date die alleen maar slagen kan
De voortekenen zijn goed. Vanochtend, tijdens het ontwaken, keek de zwarte kat van de buren mij lief aan, vanaf de vensterbank van mijn geopende raam. Weliswaar brak ik hedenmorgen de spiegel van mijn toilet, het ding was toch aan vervanging toe, dus geen man overboord. Ook stootte ik tijdens het ontbijt abusievelijk het zoutvaatje om. Er zijn nochtans ergere dingen in het leven, iets waarvan mijn ochtendblad mij even later overtuigde: 13 doden bij een vliegtuigcrash in de Oeral.
Velden noch wegen
In zijn knapzak niet veel. Een handvol muntgeld. Enkele brieven van een oude vriend. Een halsketting met herinneringen. Een lei, schoon als voorheen.
Maar dit geheel terzijde
“Ik, mevrouw de voorzitter, beste mevrouw, mooie voorzitster, ik ben een rondlopende scherts, een potsierlijk politiek verschijnsel, minder dan een voetnoot in de vaderlandse politieke annalen.”
Prei
Ik ben er eigenlijk helemaal niet het type naar om achter de rug van een hardwerkende echtgenoot zijn vrouw weg te snappen. Maar het ging té gemakkelijk. Van een vooropgezet versierplan was geenszins sprake.
Theo. Mijn vader
Ik heb nooit gehouden van wat achteraf mijn stiefvader bleek te zijn. Naar mijn mening had hij een veel te grote bek, en je kreeg een draai om je oren als je je karnemelkse pap niet op kreeg. Bovendien vond ik dat hij mijn moeder niet goed, zelfs uiterst slecht, behandelde. Hij had er een handje van haar te koeioneren, ook waar andere mensen bij waren.
Mijn Olga
Ik ben nooit gemakkelijk geweest met vrouwen. Van kindsbeen af niet. Ik was klein, dik en pokdalig. Bovendien droeg ik een beugel en was ik gezegend met flaporen. Nederlandse vrouwen hebben deze vreemde snuiter in grijze spencer met een voorliefde voor natuurwetenschappen, nooit echt gemogen.