Allemaal nog in de ban van deze massahysterie? Tachtigjarige patiënten krijgen in Nederland nog wel zuurstof, maar geen beademing meer. Punt uit.
Negenenzestig dagen tot 1 juno
Sinds afgelopen dinsdag moet ik nog welgeteld 69 dagen doorbrengen met mijn vrouw. Negenenzestig volle dagen tot 1 juno. Da’s juridisch voor ‘juni’ (en voor mensen met een slecht gehoor).
Liegende rechters
Deze week in één van onze vele late avond babbelshows: “…rechters zijn ook maar mensen en kunnen net als ieder ander ook wel eens slecht gehumeurd zijn. En dat kan best wel eens verkeerd uitpakken als je terecht staat…”
And now for something completely different
Probeer je zoon van 25 (of zelfs die van 35) maar eens uit te leggen wat Monty Python was. Of wie Graham Chapman, John Cleese, Terry Gilliam, Eric Idle, Michael Palin en Terry Jones zijn en waren.
Hoe breng ik volslagen debiel wereldnieuws?
Nu Nikkie de Jager al twee weken het intellectuele deel van de Nederlandse media bezighoudt met het feit dat hij ooit een kut heeft gekregen (en die bij Ellen DeGeneres mag laten shinen), weet ik het zeker; ik ben blij dat ik het grootste deel van mijn wezenlijke bestaan erop heb zitten.
Kromme neus, lange tenen
Kent u ze nog? Sam en Moos? Ik ben opgegroeid met de mopjes over die twee. Had destijds, ik was geloof ik tien jaar, geen idee dat Sam en Moos joodse namen waren en dat het hier om joodse humor ging. Nou ja, Mokums-joodse humor.
Asterix en de inclusiviteit
Zo’n 60 jaar geleden, was de hele EEG (zo heette de EU toen) bezet door een puriteins, rechtschapen leger politici. Heel de EEG? Nee. Er was een klein drassig landje, ergens aan de kust, waar de mensen steeds meer weerstand begonnen te bieden.
Toeslagencriminaliteit
Toegegeven. Bij de Belastingdienst werken net zulke hufters als bij banken.
Zalig zijn de armen van geest
Sjonge, sjonge, ‘t was me weer wat. Wat een ophef om twee woordjes en een kleine piemel. Ik heb het geturfd: Jeroen Pauw heeft acht keer in vijf minuten gezegd dat Marco Kroon een kleine piemel heeft.
Piet de Zwart
Piet. Da’s net zo’n Nederlandse naam als Klaas, Wim, Teun of Jan. Vroeger werden voornamen vaak voorzien van een bijvoeglijk naamwoord. Daaraan kon je dan afleiden wat de persoon deed voor z’n brood of van wie hij of zij afkomstig was.